OOST-INDIË

227
contract te sluiten , maar verklaarde dat men niets kon tot stand bren-
gen , zoolang de vorst niet gekozen was. De monding der Tjenrana zou
afgesloten blijven, totdat een verbond met Nederland zou zijn gesloten.
Ook de flotille, die een dag na de aankomst van de troepen ar-
riveerde , had nergens een spoor van verzet, veeleer voorkomendheid
ontmoet en de kapitein-luitenant ter zee Kroef bracht een brief mee
van Daeng Paringang, aan generaal van Swieten gericht, die beter
nog dan al het voorgaande zal doen zien, hoe groot de moedeloos-
heid onder den vijand was en hoe uitstekend de kundige opperbe-
velhebber, door zijn krijgsbeleid en kennis der Bonische toestanden.
in zeer korten tijd het doel van den veldtocht had weten te bereiken.
De brief, dien genoemde zee-officier aan den opperbevelhebber
overbracht, was onderdanig genoeg gesteld:
»Ik geef aan Toean Besaar ') kennis, dat de koningin van Boni,
benevens de man , wien zij de verdediging van Tjenrana had toe-
vertrouwd , van hunne aanspraken daarop hebben afgezien. Tenge-
volge van dien is de Hadat van Tjenrana bij mij gekomen om troost
bij mij te zoeken.
»Ik neem de vrijheid, den Toean Besaar kennis te geven, dat de
Hadat van Tjenrana in mij zijn vertrouwen stelt.
»Wij hebben er op gerekend, dat het gouvernement. hetwelk
ons overwonnen heeft, — want wij erkennen deugdelijk overwon-
nen te zijn, — zich stil zoude houden.
»Wij wachten nu slechts, wat de Hadat van Boni beslissen zal
on zullen ons bij mijn zoon Aroe Palaka vervoegen ; opdat Zijne
Hoogheid onze onderwerping aan het gouvernement brenge, waar-
van ons geluk of ongeluk afhankelijk zal zijn; want de geheele be-
volking is verstrooid en verontrust.
»dit zijn mijne woorden."
) Groote Heer; daarmee werd generaal van Swieten bedoeld.
15*