OOST-INDIË

41
In de maand Mei van het volgende jaar hervatte de majoor Linck-
laan Westenberg de operation, doch stiet het hoofd voor Loebo-
anté; bij den aanval daarop werd hij zwaar gewond, zoodat hij het
bevel moest overgeven aan kapitein Schoch. Toewankoe Tamboesei
had zich versterkt te Daloe-daloe, dat met veertien vuurmonden be-
wapend was, doch had eenige bentings moeten verlaten, daar hij
van Daloe-daloe vreesde afgesneden te worden.
Die bentings werden dadelijk door Schoch bezet; doch deze officier
sneuvelde, bij gelegenheid* van een aanval tegen de versterkingen
van Mahoempang. Majoor Hojel, door Michiels gezonden, kon
evenmin tegen het moordend klimaat, en werd doodelijk ziek; maar
kapitein de Leau, die het kommando van hem overgenomen had,
vervolgde het operatiepdan tegen Daloe-daloe ; en kwam 10 December
1838 voor die werken aan, waarvan men, daar het hoofd van den
opstand zich persoonlijk daar bevond, een heldhaftige verdediging-
verwachtte. Kolonel Michiels, die met alle kracht en macht een eind
aan den opstand wilde maken, kwam thans zelf met versehe troe-
pen op het oorlogstooneel aan.
Dientengevolge viel Daloe-daloe ons in handen, en dat wel na
een minder hevigen tegenstand dan men verwacht had. Misschien
is de reden van die flauwe verdediging geweest, dat toewankoe
Tamboesei reeds in den aanvang van den strijd sneuvelde; althans,
dat hij bij die bestorming omgekomen is, kan met eenige zekerheid
worden aangenomen, daar men sedert niets meer-van hem verno-
men heeft. —
Nu eerst kon men ten volle zeggen, dat de Padris tot onderwer-
ping waren gebracht, daar hun laatste versterking gevallen en
aan hun gevaarlijken invloed in de Battah-landen een einde ge-
maakt was.
Hiermee was echter pas een begin gemaakt met de uitvoering
van het veelomvattende plan, dat van den Bosch gevormd had.
Volgens zijn verlangen was het noodig, verschillende stapelplaatsen