OOST-INDIË

53
de bajonet teruggedreven; maar vooral de vreeselijke uitwerking
der granaten en het geweervuur deden den vijand afdeinzen.
De storm was dus afgeslagen; maar zoodanig, dat een tweede
niet met gerustheid onder de oogen kon gezien worden. Een poging,
om den kommandant van het fort de Koek met dien haehelijken
toestand bekend te maken, was mislukt; de inlander, die zich
daarvoor beschikbaar stelde, had, door de duisternis begunstigd,
de redoute verlaten, doch was door den vijand op eenigen afstand
van het kamp ontdekt en wreed vermoord.
liet gebrek aan levensmiddelen, vooral echter de nijpende behoefte
aan drinkwater, deed zich levendig gevoelen; daarbij waren eenige
soldaten gewond, en onbeschrijfelijk waren de folteringen welke zij
door die ontbering moesten verduren. Men trachtte Banzer over te
halen, om zich door den vijand heen te slaan; doch deze moedige
officier wilde niet dan in de alleruiterste noodzakelijkheid de hem
toevertrouwde sterkte verlaten en was besloten om, wanneer het
niet mocht gelukken een tweeden storm af te slaan, den brand
in het kruit te steken en met vriend en vijand in de lucht te
vliegen.
Een ware verkwikking gaf hun een hevige regen, die den vol-
genden nacht viel; door de verdroogde lippen der ongelukkigen werd
dit water met gretigheid genuttigd, zoodat die stortbui eenc ware
lafenis gaf. Maar tevens maakte het overvloedige hemelwater cen
aantal vuurwapenen onbruikbaar, zoodat de toestand was, om wan-
hopig te worden.
Men achtte zich niet meer in staat om een tweeden aanval van
den zoo overmachtigen vijand af te slaan, die hagelbuien steenen
in het werk wierp, zoodat nagenoeg geen enkele der verdedigers
meer ongedeerd was. En toen de muiters opnieuw tot een stormenderhandschen
aanval overgingen, meende de bezetting dat haar
laatste uur geslagen was.
Gelukkig werd die aanval niet met zooveel stoutmoedigheid door-