OOST-INDIË

146
eengezet. Daarin straalde duidelijk door, dat Rochussen toen reeds
een oorlog met Boni in het verschiet zag, daar' de Boniërs in hun
trotschheid de vredelievende staatkunde van de regeering aan zwak-
heid zouden toeschrijven, en daarom betoogde hij de wenschelijkheid,
om een punt in de baai van Boni te bezetten, opdat men dit rijk
steeds in bedwang' zou kunnen houden. En hij eindigde zijn be-
langrijk schrijven, waarvan de juistheid zoo spoedig blijken zou,
met de opmerking :
»het voornaamste punt van ons streven moet zijn de verbetering
van de contracten met de vorsten van Celebes , omdat het vernieuwde
Bonggaaische verbond ons alle handelssuprematie heeft ontnomen,
zonder zelfs de samenwerking tot wering van zee- en strandroof'
daarvoor in de plaats te stellen, en ons niet de onbedingde souve-
reinitei't over de in- en opgezetenen der gouvernements-districten
waarborgt; terwijl dat contract ons de suprematie over de vorsten
van Celebes heeft ontnomen, welke vroeger, onder de werking van
het verdrag van 1667, althans rechtens bestond."
Weldra ontstond er oneenigheid over het bezit van eenige landen
en eilanden aan de Oostkust van Celebes. Deze streken, gelegen
van af Menado tpt aan het eiland Pangasene, hadden vroeger aan
Ternate behoord, doch waren bij het verdrag van 1683 door de
Oost-Indische Compagnie in bezit genomen als veroverd grondge-
bied, hetgeen door den sultan van Ternate was goedgekeurd. Doch
de koning van Boni liet daarop zijne aanspraak gelden, en eerst na
langdurige onderhandelingen bracht men hem tot de erkenning', dat
die pretentie geheel ten onrechte was. Hoezeer Boni's vorst schrif-
telijk zijn ongelijk erkend had, schreef hij reeds in 't volgende jaar
aan den gouverneur van Makassar, dat hij volstrekt niet zijn aan-
spraken op die landen had opgegeven en hij bleef daar zijn stede-
nouder aanstellen, zonder zich om de vertoogen van ons gouvernement
te bekreunen.
Tal van gebeurtenissen deden de bestaande spanning nog toene-