OOST-INDIË

39
struiken en boomen, onder het directe vuur des vijan s, was niet
te denken geweest.
Na den val van Bondjol was de macht der Padris geheel vernietigd,
en het verzet in de Padangsche Bovenlanden voor goed
geëindigd; de bevolking, door den langdurigen tegenstand in 't eerst
in hare meening versterkt, dat Bondjol onneembaar was, werd bevreesd,
nu de Nederlandsche wapenen gezegevierd hadden, en allerwege
volgden onderwerping en gehoorzaamheid.
Maar toewankoe Iman, aan het hoofd van een aantal Padris, gaf
den moed nog niet op, en wilde in het binnenland den krijg
voortzetten; doch de tegen hem uitgezonden troepen bleven hem
zoo op de hielen, dat hij zich reeds den 28"" October moest overgeven.
Hij werd nu naar Batavia getransporteerd en als staatsgevangene
naar Amboina overgebracht.
De gouverneur-generaal erkende ten volle, welke belangrijke dienst
door de troepen, welke den Padri-opstand bedwongen hadden, den
lande bewezen was, en droeg generaal Cochius op, om.zijn tevredenheid
en erkentelijkheid aan officieren en minderen kenbaar te
maken. Luitenant-kolonel Michiels werd kolonel, en de kapitein deigenie
Ondaatje, die zich bijzonder onderscheiden had, tot majoor
bevorderd. De genietroepen hadden hier, wegens de ongewone gesteldheid
van het terrein, dat de grootste bezwaren voor een geregeld
beleg opleverde, een moeitevollen arbeid gehad.
Hoe goed de opstandelingen het gunstig gelegen Bondjol ook versterkt
hadden, het blijft altijd een opmerkelijk feit dat die plaats,
omgeven door eene borstwering van ongeveer twee-en-een halven
meter kommandement, ruim twee jaren weerstand heeft kunnen
bieden aan Europeesche aanvalsmiddelen, die ter beschikking stonden
van kundige en ondernemende bevelhebbers.
Alleen dit feit doet ten volle de eigenaardige bezwaren beseffen,
aan de oorlogvoering in Indië verbonden; beter nog dan een