OOST-INDIË

307
op. Te meer moet die inval bevreemding opwekken, omdat die-
zelfde demang Lehman, tot nog toe een onzer gevaarlijkste tegen-
standers, blijken van toenadering gaf en zelfs genegen bleek te zijn,
om zich te onderwerpen.
Den 18 ae " September namelijk had de regent van Martapoera een
brief van demang Lehman ontvangen , meldende dat deze en Hidayat
zich bij den goenoeng Plawangan bevonden en aldaar het antwoord
op dit schrijven zouden afwachten. Onder het zegel en de handtee-
kening van demang Lehman stond ongeveer het volgende te lezen :
»Ik heb nu overwogen, dat ik niet meer in staat ben, onzen ge-
bieder met levensmiddelen, oorlogsbehoeften enz. te ondersteunen;
dit is de reden dat ik niet meer den strijd tegen het Gouvernement
kan volhouden.
»Wanneer gij u in staat gevoelt, mij bij het Gouvernement vol-
maakt te maken, mijn schuld uit te wisschen en die van alle mui-
telingen met de hoofden die onder mij zijn, dan verzoek ik van u
een bewijs, waarop uw tjap en uw handteekening staan.
»Wanneer ik vergiffenis van den Orang-Besaar krijg, zal ik al
de bevelen van het Gouvernement opvolgen. Wanneer mij genoeg-
zaam levensonderhoud gegeven wordt, zal ik alle muitelingen in
mijn district en die mij bekend zijn, van hun dwaalweg terug brengen.
»Ik beloof verder voor het Gouvernement tegen de ongehoorzamen
te zullen strijden.
»Mocht het Gouvernement mij niet willen verschoonen, dan zal
ik toch Martapoera binnenkomen, om aldaar de beslissing van mijn
lot af te wachten. Al mochten ik -en mijne volgelingen leven, wat
helpt dat, wanneer wij geen vergiffenis kunnen erlangen; het is
beter dan dat wij sterven.
»Op dezen brief verwacht ik binnen 24 uren antwoord.
»Geschreven op Donderdag, 1278.
20*