OOST-INDIË

103
van onze zijde verontschuldiging aanbood en tevens schadeloosstelling
voor het verwoesten van den tempel van Cassoemba.
Er mocht niet gedraald worden met het straffen van die trouwelooze
handelwijze, daar de vijand blijkbaar ons om den tuin had
«eleid en van de gelegenheid gebruik maakte om zich beter te versterken
en hulptroepen te ontbieden.
Wel was het gebrek aan koelies een groote belemmering; doch
gelukkig was de gezondheidstoestand der troepen wat verbeterd.
Zonder dus de komst van den nieuwen opperbevelhebber af te wachten,
werd dadelijk naar Klongkong opgerukt, nadat het marine-bataljon
den 10 den Juni te Padang-Cove aan wal was gekomen en, in overleg
met den kommandant der marine, twee stoomschepen waren aangewezen
om, onder het oprukken van het leger, langs het strand
de beweging te volgen en den vijand door granaatvuur te verjagen.
Ten einde het gebrek aan koelies goed te maken, kregen al de
koopvaardij-kapiteins bevel om de inlandsche zeevarenden aan wal
te zenden.
Hoewel de kommandant van het marine-bataljon, kapitein-ter-zee
Bouricius, hooger in rang was dan de waarnemende opperbevelhebber,
bleef hij het kommando over dat bataljon vervullen.
Nadat men om vier uur te Padang-Cove aan het strand gereed
stond en de 2 e kompagnie, uit matrozen van het fregat »Prins van
Oranje" samengesteld, gedesigneerd was om onze stelling en de
provisiemagazijnen te bewaken, trok het 3 e en 7 e bataljon, door het
maanlicht begunstigd, met pelotons in gesloten kolonne naar Soengeh-
Lawas, gevolgd door het marine-bataljon en de overige troepen;
het bleek, dat de vroeger vernielde werken aldaar hersteld en uitgebreid
werden, terwijl bovendien ranjoe's en bamboe-doerie het
strand voor de troepen onveilig maakten.
Ten einde den arbeid te belemmeren, werden door het scheepsgeschut
granaten onder de vijanden aan het strand geworpen er
toen de artillerie met goed gevolg kon werken, begon de veldbat-