OOST-INDIË

161
dat het strand omstreeks 5% uur in den morgen zou zijn bereikt,
üe landing zou gedekt worden door kleine stoomschepen, gewa-
pende sloepen en kruisbooten ; het tweede gedeelte moest zich tegen
7 uur, het derde op een nader te bepalen tijdstip gereed houden.
Vooreerst was het plan, de kampongs voorbij de landingsplaats
en de daartusschen gelegen versterkingen te nemen; die aanval
zou geschieden onder de leiding van kolonel J. A. Waleson, welke
tot tweeden bevelhebber benoemd was. De reeds door ons ver-
melde mobiele kolonne in de Noorder-districten zou, bij wijze van
demonstratie, naar de Bonische grens oprukken en tevens zou de
kommandant der zeemacht met alle schepen, die voor de voorgeno-
men landing niet benoodigd werden, een demonstratie tegen Tan-
djong Patiro ondernemen.
Den 12 den Februari 1859 had alsnu de landing plaats; eerst de-
barkeerde ingevolge de gegeven order het 1' gedeelte, bestaande
uit de 3 e en 4 e kolonne met bijbehoorende artillerie- en genietroepen.
De ontscheping geschiedde onder de leiding van den luitenant-ter-
zee I e klasse Rijk; de opperbevelhebber volgde, achter de3'' kolonne
zich bevindende, de beweging. De vijand liet de sloepen tot dicht
bij den wal naderen en opende toen het vuur, dat dadelijk door
onze oorlogsschepen beantwoord werd. Niemand werd door het
vijandelijk vuur gedeerd, doordat de Boniërs te hoog aanlegden.
Zoo naderde men den wal ; doch toen men dezen tot op 150 pas gena-
derd was, belette de ondiepte de vaartuigen om verder te gaan,
zoodat de soldaten door het water badende, aan land moesten komen.
Zoodra het eerste gedeelte van het expeditionaire korps geland
was, werden drie aanvalskolonnes geformeerd en thans werden de
kampongs Lonrai, Bola-Teloe-Telang en Badjoa genomen, na een
kortstondigen tegenstand. Dat deze zoo lauw was, had men te
danken aan de demonstratie van een gedeelte der vloot tegen
Tandjong Patiro, waar een hevig kanonvuur de Boniërs — die
natuurlijk aan geen krijgslist dachten — uitlokte om te gaan zien ,
11