milliyetçilik

More documents

Recommendations

Info

Tablo 11 Avrupa Birliği’ne üye ülkelerde Müslüman nüfus, 2006 (devam) Ülke Resmi veri PORTEKİZ 12,014 SLOVAK CUMHURİYETİ SLOVENYA 47,488 Gayr›- resmi veri ≈3,000 İSVEÇ 400,000 FİNLANDİYA 2,833 BİRLEŞİK KRALLIK 1,588,890 TOPLAM ≈13,000,000 Yorumlar Portekiz, Ulusal İstatistik Kurumu, 2001 Nüfus Sayımı. Ulusal Odak Noktası’na sağlanan diğer tahminler Communidade Islâmica de Lisboa 15,000-20,000; Lisbon Mosque 30,000-35,000; diğer tahminler 35,000 civarında bir rakam veriyor: US Department of State, International Religious Freedom Report 2005 http://www.state.gov/g/drl/rls/irf/2005/51574.htm Ulusal Odak Noktası tarafından sağlanan tahmin (2,000 civarı: Bureau for the Relations between State and Denominations; 3,000 civarı: Community of Friends of Islamic Literature; 5,000 civarı: Slovak Islamic Foundation); diğer tahminler 200-3,000 arasında: US Department of State, International Religious Freedom Report 2005 http://www.state.gov/g/drl/rls/irf/2005/51580.htm Slovenya Cumhuriyeti İstatistik Yıllığı 2003, Tablo 4.6, Nüfusun Dini İnanışa Göre Dağılımı Tahmini rakam, Sveriges Muslimska Råd/Swedish Muslim Council Finlandiya İstatistikleri, Nüfus Yapısı ve Hayati İstatistikler 2004, cemaat temelli kayıt; Ulusal Odak Noktası rakamı 24,000 civarında tahmin ediyor Bu rakam resmi ve gayrıresmi verilere dayanan bir tahmindir. Kaynak: EUMC, 2006, Muslims in the European Union: Discrimination and Islamophobia, s. 27-9. Üstelik çoğu göçmenlerden ve sığınmacılardan oluşan bu nüfus topluma tam anlamıyla entegre olamamıştır. Sami Zemni ve Christopher Parker (2002) yakın dönemlere kadar bu tür sorunların daha çok sosyo-ekonomik perspektiften değerlendirildiğine dikkat çekerler. Bugün ise açıklayıcı faktör İslamdır; bu topluluklar topluma entegre olamamışlardır, çünkü ‘bizden’ kültürel açıdan farklıdırlar. Zemni ve Parker’a göre, bu ‘özcü’ ve ‘indirgemeci’ bakış açısı son derece tehlikelidir. Özcüdür, çünkü dini kendi içine dönük, hiç değişmeyen bir olgu olarak görmektedir ve o dine mensup tüm insanların aynı şekilde davranacağını varsaymaktadır. İndirgemecidir, çünkü bireylerin tüm davranışlarının tek bir faktöre, bu bağlamda ‘dine’, göre şekilleneceğini düşünmektedir. Bu perspektiften bakıldığında entegrasyonla ilgili tüm sorunlar da Müslümanlara atfedilir. Aslında Avrupa’da uygulanan çokkültürlülük modelinin hiçbir eksiği yoktur; sorun ona uyum sağlayamayan Müslümanlardadır. Zemni ve Parker, hem toplumun, hem de siyaset yapıcıların İslamla ilişkisinde her geçen gün daha belirleyici olan bu bakış açısının, bir noktadan sonra kendi kendini doğrular bir 97
nitelik kazanabileceğine de işaret ederler. Ayrımcılığa maruz kalan, toplumun geri kalanı tarafından sadece Müslüman oldukları için hor görülen ya da bir tehdit unsuru olarak algılanan bu kitleler, bir süre sonra, içlerindeki aşırı unsurların da kışkırtmasıyla, kendilerini gerçekten dinleriyle tanımlar hale geleceklerdir (a.g.e., 235-7). Öte yandan bu bakış açısının ‘çifte standartçı’ bir yanı da vardır. Zemni ve Parker buna örnek olarak beş dakika sigara molası veren bir Avrupalı işçi dikkatleri çekmezken, namaz molası veren Müslüman işçilere tepki verilmesini gösterirler. Bu bakış açısı, Müslümanların bulundukları ortama daha iyi uyum sağlayabilmek, kendilerini ‘evde’ hissedebilmek için dile getirdikleri bazı talepleri de – örneğin camiler yapılması, okullarda Müslüman öğrencilere domuz eti içermeyen menüler sunulması, bazı dini bayramlarda tatil yapılmasına izin verilmesi – Avrupa’nın savunduğu değerlere, en başta da laiklik ilkesine yönelik bir tehdit olarak algılamaktadır (a.g.e., 237-9). Ortadoğu ve İslam üzerine çalışmalarıyla tanınan Fred Halliday İslamofobi olarak adlandırılan bakış açısını eleştirdiği bir makalesinde, terimin kendisinin de sorunlu olduğunu iddia eder. Halliday (1999)’e göre, Avrupa’da ciddi bir İslam korkusu ya da karşıtlığı olduğu su götürmez bir gerçektir. Gündelik gazetelere göz gezdirmek bunu görmek için yeterlidir. Ancak son dönemde Avrupa kamuoyunda hedef alınan İslam dini değil, Müslümanlardır. Bu nüans önemlidir, çünkü İslam, geçmişte olduğu gibi – Haçlı seferleri, reconquista (İberya Yarımadası’nın Müslümanlardan geri alınması), vs. – Avrupa’nın düşmanı değildir. Bugün ‘İslamofobik’ saldırıların hedefi olan bazı ülkeler de, örneğin Türkiye ya da Saddam Hüseyin’in Irak’ı, laikliği benimsemiş devletlerdir. Asıl tehdit unsuru, bu dine mensup, çoğu Avrupa’da yaşayan göçmen ve sığınmacılardan oluşan kitlelerdir. Bu anlamda ‘düşman’ bir din ya da kültür değil, o dini benimsemiş insanlardır. İslam korkusu, aslında Müslüman korkusudur. Terimle ilgili bir diğer sorun da tek bir İslam olduğu izlenimi yaratmasıdır. Bu, doğruları yansıtmadığı gibi, Müslümanlar arasındaki kendi anlayışlarını kitlelere dayatmak isteyen aşırı unsurların eline de koz vermektedir. Kaldı ki Müslümanlar tarafından dile getirilen Batıya yönelik eleştirilerin hepsi dinle ilgili değildir. Petrol piyasalarındaki Batı egemenliğine yönelik tepkiler, Filistin ve Irak’ın desteklenmesi, kültürel emperyalizmin, özellikle de insan hakları konusunda sergilenen çifte standartçılığın reddedilmesi son derece dünyevi, bugünün dünyasındaki iktidar ilişkileriyle bağlantılı tutumlardır. Halliday, son olarak, bu terimin Müslüman toplumlar içindeki insan hakları ihlallerini eleştirenleri susturmak için kullanıldığından yakınır ve bugün karşı karşıya olunan sorunların iktidar ilişkilerini gözardı etmeden, evrensel değerler çerçevesinde çözülmesini önerir. Bu da Müslümanlar ve Batılılar tarafından eşit çaba gösterilmesini gerektirecektir. Kamuoyunda ve akademik dünyada yoğun bir şekilde tartışılan İslamofobi olgusu ve güvenliğe ilişkin kaygılar, Avrupa Birliği resmi organları tarafından hazırlanan raporlara da konu olmuştur. Örneğin EUMC adına hazırlanan ve 2002 yılında yayımlanan ‘11 Eylül 2001’in ardından Avrupa Birliği’nde İslamofobi’ başlıklı raporda, Müslümanlara yönelik düşmanca tutumun 11 Eylül saldırılarından sonra 98
Page 2 and 3:
M‹LL‹YETÇ‹L‹K VE TÜRK‹Y
Page 4 and 5:
TESEV’in Önsözü Elinizdeki ça
Page 6 and 7:
‹çindekiler TEEKKÜR, 1 I. G‹R
Page 8:
Teekkür Türkiye ve dünyada ‘y
Page 11 and 12:
Ne var ki, Stendhal’in aşkı kar
Page 13 and 14:
tanınmaz hale gelmiştir. Gerçekl
Page 15 and 16:
• Kamuoyu araştırmaları: Çal
Page 17 and 18:
Elbette milliyetçiliğe yönelik i
Page 19 and 20:
anlaşmazlıklara bağlanmaya başl
Page 21 and 22:
eden Amerikalılar demokrasi havari
Page 23 and 24:
yerindeyse ‘hayali’ bir vatan d
Page 25 and 26:
geleneğine karşı, onunla çatı
Page 27 and 28:
‘etnisite’ ile ‘kültür’ a
Page 29 and 30:
Özetleyecek olursak, etnik milliye
Page 31 and 32:
‘doğal’ olaylar olarak algıla
Page 33 and 34:
yekpare bir bütün olmadığından
Page 35 and 36:
III. Türkiye’de Milliyetçilik V
Page 37 and 38:
dalga” üzerinde hangi partinin y
Page 39 and 40:
enimsemeyi deneyelim. Türkiye’de
Page 41 and 42:
kampanyası yeniden hızlanacaktır
Page 43 and 44:
çalışmak işe yaramayacaktır,
Page 45 and 46:
kanıt olarak gösterilebilir. Öte
Page 47 and 48:
1927 Nizamnamesi’nin beşinci mad
Page 49 and 50:
elirler (bu kanun 1965’e kadar y
Page 51 and 52:
saptamasını yaptıktan sonra, bu
Page 53 and 54: kuşkuyla yaklaşıldığını daha
Page 55 and 56: kullanır) (a.g.e, 23, 24). Milliye
Page 57 and 58: ile 2007 Türkiyesi arasındaki en
Page 59 and 60: aşarıya endeksli modernist-Batıc
Page 61 and 62: nedenlerden ötürü hemen hemen im
Page 63 and 64: Önceleri Türkleri Avrupa’dan at
Page 65 and 66: milli gelirin Polonya’dakinin ner
Page 67 and 68: payına düşen ‘sömürgeleşmek
Page 69 and 70: üye 25 ülkenin toplam GSMH’sini
Page 71 and 72: ne kadar örtüştüğünün öneml
Page 73 and 74: kalmaktadır. Genişlemeye en çok
Page 75 and 76: ilkbaharında yapılan son Eurobaro
Page 77 and 78: amacıyla Avrupa kavramını Avrupa
Page 79 and 80: Tablo 7 Avrupa’daki radikal sağ
Page 81 and 82: Birinci gruptaki yaklaşımlarda fa
Page 83 and 84: gösteremezken, daha zengin olan Fl
Page 85 and 86: yol açmıştır. Radikal sağı si
Page 87 and 88: karşı daha hoşgörüsüz, daha i
Page 89 and 90: 32-3, 36). Yani Avrupa Birliği vat
Page 91 and 92: İngiltere (%54) ve Belçika (%53)
Page 93 and 94: İnsan hakları konusunda ilerleme
Page 95 and 96: Avrupa halkları, aralarında daha
Page 97 and 98: Tahmin edilebileceği gibi, Avrupal
Page 99 and 100: Peki Avrupa’nın gerçekten ‘or
Page 101 and 102: Riva Kastoryano (2006)’nun belirt
Page 103: Tablo 11 Avrupa Birliği’ne üye
Page 107 and 108: maruz kalmaktadır. Bu anlamda İsl
Page 109 and 110: Tablo 13 11 Avrupa Birliği ülkesi
Page 111 and 112: Osmanlı İmparatorluğu’nun mira
Page 113 and 114: Avrupa Birliği tartışmalarını
Page 115 and 116: ir şey olduğuna inanmaktadır. Bu
Page 117 and 118: V. Sonuç Değilsek de yakın birbi
Page 119 and 120: azı açılardan zayıflatırken, b
Page 121 and 122: akış açısı, Türkiye’ye dü
Page 123 and 124: V. Kaynakça K‹taplar ve Makalele
Page 125 and 126: Delanty, Gerard, 1995, Inventing Eu
Page 127 and 128: Kastoryano, Riva, 2006, ‘Turkey/E
Page 129 and 130: Shore, Chris, 2001, ‘European Uni
Page 131 and 132: Çölaşan, Emin, 2004, ‘İlan Re
Page 133 and 134: Eurobarometre 67, İlkbahar 2007,
Page 135: Yazar Hakk›nda Umut Özkırımlı
show all

milliyetçilik

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?