edebiyat-kitabi

Tiyatro
Gelin — Yoktu! Kuruydu!
Kaynana — Bu fena işte!..
Gelin — (Ürkerek) Fena mı?
Kaynana — Fena!
Gelin — Ne yapayım ben şimdi?!.
Kaynana — Dur, telâşlanma! Dün gece ne yandan yattın?
Gelin — Dün gece?!.. Sağdan galiba!..
Kaynana — İmkânı yok! Ben anlarım, soldan yatmışsındır!..
Gelin — (Kararsız) Bilmem ki? Soldan galiba!..
Kaynana — Gördün mü? Bak! Nasıl anlarım! Soldan yatmışsındır! Akar çeşme iyidir, kısmetin açılır!
Kuru çeşme, talihin küser... Ama senin rüyan sayılmaz!..
Gelin — Sahi, sayılmaz mı?
Kaynana — Sayılmaz dedimse sayılmaz! Elbette bir bildiğim var ki söylüyorum...
Gelin — Peki, neden?
Kaynana — Bir daha rüyan sayılsın istiyorsan, dikkat et, sağından yat!..
Gelin — Ya sayılırsa?!..
Kaynana — Bu sabah ne taraftan kalktın?
Gelin — Sağdan galiba!..
Kaynana — Her ne halse! Ne olur ne olmaz, sen gene bugün her sözüne, her hareketine dikkât et!
Tedbirsizlik etme! Şeytan yakınında dolaşıyor! Sakın ayak uydurayım deme!..
Gelin — Ah, bir akşam olduğunu görsem!..
Kaynana — Kısmetse görürsün. Şimdi biraz da beni dinle bakalım! Bak, ben ne rüya gördüm!
Gelin — Hayırdır inşaallah!
Kaynana — Bizim evden, hayırdır, inşaallah, iki araba yükü eşya çıktı!..
Gelin — Eyvah! Eyvah! Bütün bütün yandım!..
Kaynana — Ne oldu kızım? Hayra yorsana! Ne diye yanacakmışsın?..
Gelin — Eyvahlar olsun! Efendim beni boşayacak!..
Kaynana — Efendi seni ne diye boşasın? Ben anlarım!..
Gelin — Evden eşya çıktı demediniz mi?..
Kaynana — Dedim!.. Ne olmuş dedimse?..
Gelin — Daha ne olsun? Size ne olacak? Olanlar bana oldu!..
Kaynana — Ne oldu? Daha sonunu anlatmadım bile! Sözümü ağzımdan almasana!..
Gelin — İki araba!.. Hem de iki araba. Benim çeyizim!..
Kaynana — Ne olmuş senin çeyizine?..
Gelin — Efendim çeyizimi sokağa atıp, beni boşayacak!.. Daha anlamadınız mı?
193