Dëmshpërblimi për personat e trafikuar dhe të shfrytëzuar - DCAF

5.6.3 Përfundime mbi Ukrainën
Janë bërë përpjekje të mëdha për të ndërtuar strukturën juridike që zbaton të drejtat ligjore
të viktimave në Ukrainë, duke përfshirë këshillat për llojet dhe shtrirjen e dëmeve që mund
të kërkohen. Ekziston edhe një propozim për skemën e dëmshpërblimit të financuar nga
shteti, e cila, ndonëse do të ishte e disponueshme vetëm për viktimat e krimeve të rënda dhe
do të mbulonte vetëm dëmet materiale, meriton konsideratë dhe mund të ketë ndikim të
ndjeshëm në arritjen e pagesave të vendimeve për dëmshpërblim. Gjithsesi, shtetit i duhet të
bëjë përpjekje të mëdha për të siguruar se komisionerët të jenë emëruar dhe të trajnohen, se
ata do të kenë në dispozicion sistemin administrativ që realisht mund të përdoret, dhe se
janë udhëzuar në masën e mjaftueshme për të marrë vendime konsekuente.
Nga ana tjetër, e drejta për të ngritur padi civile kundër një të akuzuari brenda procesit penal
njihet mirë, ashtu si dhe e drejta për t’u informuar për të drejtat dhe për t’u përfaqësuar në
proces. Ekziston gjithashtu jurisprudence e bollshme, kur dëmshpërblimi është dhënë në
çështjet që janë identifikuar si çështje trafikimi për shfrytëzim seksual. Kjo vjen nga një
komunitet aktiv OJF-sh dhe avokatësh që japin ndihmë dhe këshilla për personat e trafikuar,
dhe e gjithë kjo ka ndihmuar në zhvillimin e praktikës gjyqësore.
Në parim, gjykatat e pranojnë se viktimat kanë të drejtë të kërkojnë dëmshpërblim, dhe se
kompensimi për dëme mund të jepet. Është demonstruar se dëmet morale janë më me
rëndësi se sa ato materiale, pasi personat e trafikuar në përgjithësi nuk kanë qenë në gjendje
që të mbështesin me dokumentacion përkatës pretendimet për dëmet materiale.
Fatkeqësisht, si në shumë juridiksione, viktimat rrallë, për të mos thënë kurrë, marrin
pagesa sipas vendimeve që jepen.
Gjithsesi, praktika në gjykatat penale duket se nuk është konsekuente, kur bëhet fjalë për
hartimin e padive civile, për trajtimin e tyre, për vendimmarrjen në lidhje me vlefshmërinë e
tyre dhe në nivelin e shumave që jepen në vendimet. Është evidentuar se në disa raste,
gjyqtarët udhëhiqen nga supozimet e tyre personale rreth trafikimit, dhe jo nga provat, kur
vendosin për paditë civile. Janë evidentuar gjithashtu raste të ‘shlyerjes’ së viktimave nga
trafikantët, për t’i bindur ato të tërhiqen nga procesi ligjor. Kjo tregon nevojën për këshillim
dhe trajnim të gjyqtarëve, policëve dhe prokurorëve, në lidhje me sensibilizimin për çështjet
e trafikimit dhe në lidhje me llogaritjen në mënyrë konsekuente të dëmeve që duhet
shpërblyer.
127