Dëmshpërblimi për personat e trafikuar dhe të shfrytëzuar - DCAF

Akti kundër organizatave kriminale dhe të korruptuara (RICO)
Sipas Aktit kundër Organizatave Kriminale dhe të Korruptuara (RICO), është e paligjshme
për çdo person të punësuar nga një ndërmarrje që ka ndikim në tregtinë ndërshtetërore të
ushtrojë veprimtaritë të ndërmarrjes “nëpërmjet veprimeve të jashtëligjshme të përsëritura
ose mbledhjes së huave të paligjshme.” 480 Veprimet e jashtëligjshme në fjalë (në anglisht,
racketeering activity) përkufizohen si sjellje që cenon ligje të tjera të posaçme. Mashtrimi
me anë të postës dhe me anë të mjeteve elektronike, mashtrimi në lidhje me dokumentet e
identifikimit, keqpërdorimi i vizave dhe importimi i një të huaji për qëllime të pamoralshme,
të gjitha këto cilësohen si veprimtari kriminale të mbuluara nga ligji RICO, dhe TVPRA shtoi
si vepra penale të mbuluara sipas RICO-s veprat e trafikimit siç përkufizohen nga TVPA-
ja. 481 “Përsëritja” e veprimtarive në kuptim të RICO-s (fjala anglishte që përdoret është
“pattern”) kërkon të paktën dy veprime kriminale të tilla.
Padia civile në bazë të RICO-s është armë e fuqishme kundër trafikantëve, pasi RICO-ja
përmban kërcënimin e dëmeve të trefishta, që do të thotë se dëmet e pësuara në fakt
shumëzohen me tre. Dëmet janë të disponueshme vetëm për dëmet ndaj biznesit ose pronës,
sasia e të cilave mund të përcaktohet, jo për lloje të tjera dëmesh, dhe vetëm për dëme që
shkaktohen drejtpërdrejt nga aktivitetet kriminale dhe jo për sjellje të tjera të padrejta. 482
Gjithsesi, fakti që punëtori nuk paguhet nga punëdhënësi, duhet të interpretohet se përbën
dëm për biznesin, dhe fakti që kërkesëpadia mund të përfshijë dhe dëmtime personale, nuk
“shuan legjitimimin bazuar në humbjet ekonomike të pretenduara.” 483
Pretendimet e ngritura në bazë të RICO-s ndonjëherë kanë vazhduar të gjykohen në rastet
kur akuzat për trafikim ose skllavëri nuk janë pranuar. Në çështjen Does I v. The Gap,
paditësit ishin punëtorë të fabrikës së veshjeve që pretendonin se fabrikat në Saipan dhe
shitësit me pakicë që blinin veshjet e prodhuara prej tyre kishin shkelur FLSA-në, pjesën
civile të RICO-s dhe ligje të tjera të punës. 484 Megjithëse gjykata e shkallës së parë vërejti se
pala paditëse nuk kishte parashtruar në mënyrë të mjaftueshme kërkesën për shërbime të
detyruara ose zgjedhën (peonage) sipas së drejtës common law, si vepra penale mbi bazën e
480 18 U.S.C. § 1962(c).
481 Para miratimit të TVPRA-së, përkufizimi i aktiviteteve në organizatat kriminale sipas RICO-s nuk
përfshinte § 1589, § 1590 ose § 1591.
482 18 U.S.C. § 1964(c); shih gjithashtu çështjen City of Huntsville v. Proliance Energy (N.D. Alabama
2005); (“Dispozita nuk mund të interpretohet se autorizon, aq më pak se kërkon, trefishimin e
dëmeve të pësuara për shkaqe të tjera”); Anza v. Ideal Steel Supply Corp., 547 U.S. 451 (2006) (dëmet
nuk u kompensuan kur nuk shkaktoheshin drejtpërdrejtë nga aktivitete të organizatave kriminale).
483 Shih çështjen Doe I v. Reddy, 2003 WL 23893010 (N.D. Cal.) (dëmet e kërkuara në pronë ose
biznes mund të kompensohen kur paditësit pretenduan se u detyruan të punojnë pa pagesë me orar të
zgjatur).
484 2002 WL 1000068 (D. N. Mar. I).
181