102 Monika Zawadka, Anna LutyńskaNr 1dorosłych w wieku 19-64 lat, potwierdziły ich zadowalającąimmunogenność, przy czym poziom przeciwciałprzeciw PT i FHA był dwukrotnie wyższy po podaniuszczepionki Tda3p w porównaniu do Tda5p, przy brakuróżnic w poziomie przeciwciał przeciw PRN. Różnicew osiąganym poziomie przeciwciał najprawdopodobniejwynikały z różnic w składzie antygenowym orazprocesów wytwarzania obu badanych szczepionek.Jednocześnie nie stwierdzono różnic w immunogennościpo podaniu 1 dawki szczepionek Tda3p oraz Tda5pw porównaniu do immunogenności uzyskiwanej popodaniu 3 dawek ich pediatrycznych odpowiedników,czyli DTa3P oraz DTa5P (ryc. 1).W badaniach klinicznych II fazy szczepionek Tda3poraz Tda5p przeprowadzonych w Wielkiej Brytaniiwśród młodzieży w wieku 13-17 lat, potwierdzonoznamienny statystycznie wzrost poziomu przeciwciałprzeciw wszystkim antygenom krztuścowymwchodzących w skład obu badanych szczepionek (9).Dodatkowo stwierdzono, podobnie jak w badaniachBlatter i wsp. (15) statystyczną znamienność wyższegopoziomu przeciwciał anty-PT u osób szczepionychszczepionką Tda3p w porównaniu do szczepionychTda5p (9). Porównanie immunogenności po podaniupojedynczej pediatrycznej dawki szczepionki DTaP zeszczepionką Tdap o obniżonej zawartości antygenównie potwierdziło znaczących różnic w poziomie indukowanychprzeciwciał (16-17).Wysoką immunogenność wszystkich składnikówszczepionki Tda3p u młodzieży w wieku 11-18 lat, któraw przeszłości nie były szczepiona lub nie chorowała nakrztusiec, potwierdziły badania Knuf i wsp. (18). Z koleiBooy i wsp. (7) przeprowadzili badania immunogennościi bezpieczeństwa podania pojedynczej dawki szczepionkiTda3p po 10 latach od wykonania szczepieniaTda3p u osób dorosłych. Badania te potwierdziły, żepoziomy przeciwciał przeciw antygenom krztuścowymw ciągu 10 lat sukcesywnie się obniżyły w stosunkudo poziomów wykrywanych 1 miesiąc od pierwszegoszczepienia. Po podaniu 2 dawki szczepionki Tda3ppo 10 latach od pierwszego szczepienia wykazanow zależności od rodzaju antygenu 2-14 krotny wzrostmiana przeciwciał przeciw antygenom krztuścowymoraz wzrost przeciwciał przeciw błonicy i tężcowi (7).Kliniczne badania przedrejestracyjne i porejestracyjnewskazują na wysoką immunogenność szczepionekTda3p oraz Tda5p zarówno w grupie dzieci, jakrównież w grupie młodzieży i osób starszych. Dalszebadania immunogenności pozwolą ocenić, czy wykrywaneróżnice w poziomie przeciwciał w stosunku doPT i/lub FHA będą się przekładały na czas trwania odpornościpo szczepieniu biorąc pod uwagę fakt, że obieszczepionki indukowały podobny poziom przeciwciałprzeciw PRN, a szczepionka Tda5p w odróżnieniu odTda3p dodatkowo indukuje powstawanie znamiennychpoziomów przeciwciał przeciw FIM2+3.ODCZYNOWOŚĆ BEZKOMÓRKOWYCHSZCZEPIONEK PRZECIW KRZTUŚCOWIO OBNIŻONEJ ZAWARTOŚCI ANTYGENÓWKRZTUŚCOWYCHBadania częstości oraz rodzaju NOP po podaniuszczepionki Tda3p przeprowadzono w USA w grupie3000 osób w wieku 11-18 lat po wykluczeniu osób,które otrzymały w ciągu ostatnich 5 lat szczepionkęDTwP lub DTaP, lub w ciągu ostatnich 10 lat otrzymałyszczepionkę Td. Najczęściej rejestrowanym NOP byłból w miejscu wstrzyknięcia, który występował u 75%Ryc. 1Fig.1Porównanie poziomu przeciwciał przeciw antygenom krztuścowym u osób szczepionych szczepionkami bezkomórkowymi-opracowanona podstawie danych Blatter M i in. (15)Comparison of the level of antibodies against pertussis antigens in individuals vaccinated with acellular vaccinesthedrawn scheme originates from the data published by Blatter M et al (15)
Nr 1Immunogenność i odczynowość bezkomórkowych szczepionek przeciw krztuścowi 103osób szczepionych Tda3p i u 72% osób w grupie kontrolnejszczepionej Td. Nasilenie zaczerwienienia miejscawstrzyknięcia oraz obrzęk ramienia (w tym zwiększeniejego obwodu) obserwowano u 20-30% osób badanych,co nie odbiegało od charakteru odczynów w grupiekontrolnej. Najczęściej spotykanymi objawami ogólnymibyły: ból głowy (42-43%), wysoka gorączka>39 o C (≤ 5%) oraz nieswoiste objawy ze strony układupokarmowego (15%) (6, 14).Badania odczynów poszczepiennych przeprowadzonew grupie 347 dzieci w wieku 4-6 lat w Indiachpotwierdziły, że najczęstszym odnotowywanym NOPbył ból w miejscu wstrzyknięcia (31,1%) ustępującyw ciągu 48 h (19). Odczyny miejscowe tj. obrzęk i zaczerwienieniew miejscu wstrzyknięcia odnotowanoodpowiednio u 18,2% i 8,9% przypadków. Z uogólnionychNOP najczęściej występowały drażliwośći senność, przy braku stwierdzenia wysokiej gorączkipowyżej 39 o C (19).Badania odczynowości podania pojedynczej dawkiszczepionki Tda3p nie wykazały znacznych różnicw profilu rejestrowanych NOP w porównaniu do dawkijej odpowiednika w postaci szczepionki pediatrycznej(16).Badanie odczynów po podaniu pojedynczej dawkiszczepionki Tda5p przeprowadzono po raz pierwszyu osób w wieku 11-17 lat (6,14). Podobnie jak po szczepionceTda3p najczęściej odnotowanymi NOP był bólw miejscu wstrzyknięcia u 78% osób w grupie badaneji u 71 % osób w grupie kontrolnej. Dość często występowałyrównież ból głowy (40-44%) oraz zmęczenie(27-30%) (6, 14).W latach 2005-2006 w Stanach Zjednoczonychprzeprowadzono badanie bezpieczeństwa szczepionkiTda3p w grupie ponad 13 000 osób w wieku 10-18lat, które potwierdziły niskie ryzyko występowanianeurologicznych, hematologicznych i alergicznychniepożądanych odczynów po podaniu tej szczepionki(20). Podanie szczepionki Tda3p osobom, które 10 latwcześniej otrzymały pojedynczą dawkę tej szczepionkinie spowodowało różnic w częstości i rodzajachodczynów (7). Najczęstszymi odczynami były bólw miejscu wstrzyknięcia (70%) oraz obrzęk ramienia(9,9%), a z objawów ogólnych - wymioty (23,2%) orazbóle głowy (19,2%). Podanie dawki szczepionki Tda3ppowodowało częstsze występowanie obrzęku ramieniaprzy mniejszej częstości występowania odczynów ogólnychtj. bólu głowy, gorączki i wymiotów (7).Przedstawione wyniki badań wskazują, że szczepionkiTdap są słabo reaktogenne i nie powodują poważnychNOP, co najprawdopodobniej wiąże się z mniejszązawartością antygenów szczepionkowych (7).IMMUNOGENNOŚĆI ODCZYNOWOSĆ SZCZEPIONEKO OBNIŻONEJ ZAWARTOŚCIANTYGENÓW KRZTUŚCOWYCHU OSÓB SZCZEPIONYCH W CYKLUPODSTAWOWYM PEŁNOKOMÓRKOWĄSZCZEPIONKĄ PRZECIW KRZTUŚCOWISzczepionki bezkomórkowe aP cechują się niższąreaktogennością niż szczepionki wP (21), przy czymreaktogeność szczepionek aP wzrasta wraz z podaniemkolejnej dawki i wiekiem dziecka (22-24). Szczepionkamio obniżonej zawartości antygenów tzw. ap, obecnieszczepione są osoby, które w dzieciństwie w szczepieniupodstawowym otrzymały 3-4 dawki szczepionki wPlub w coraz większej liczbie przypadków aP. Kusovani wsp. (22) przeprowadzili w Tajlandii badanie 330dzieci w wieku 4-6 lat, zaszczepionych w cyklu podstawowymw 2, 4, 6 i 18 miesiącu życia 4 dawkamiszczepionki DTwP, którym jako piątą dawkę podanoszczepionkę Tda3p lub DTwP. Immunogenność ocenianapoziomem przeciwciał przeciw PT, FHA i PRNw obu grupach badanych dzieci była porównywalna(Tda3p/DTwP: PT-96,9%/92,5%, FHA-96,9%/97,5%,90,8% PRN- 95,1%/ 90,8%). Przeprowadzone badaniapotwierdziły również, że szczepionka Tda3p w badanejgrupie osób była znacznie mniej reaktogenna niższczepionka DTwP. Objawy miejscowe takie jak: bólw miejscu wstrzyknięcia, zaczerwienienie, obrzęk ramieniawystępowały u 50,3% w grupie szczepionychTda3p i u 72,1% osób szczepionych DTwP. Gorączka,drażliwość, brak apetytu występowały rzadziej w grupieszczepionej Tda3p (50,3%) niż w grupie szczepionejDTwP (70,3%). Podobne wyniki potwierdzające immunogennośći bezpieczeństwo szczepionki TdaP uzyskanow badaniach klinicznych wykonanych w WielkiejBrytanii (9). Badania bezpieczeństwa szczepionkio obniżonej zawartości antygenów przeprowadzone naTajwanie w grupie zdrowych dzieci w wieku 6-7 lat (23-24), którym poddano pojedynczą dawką szczepionkiTda5p wykazały, że objawy miejscowe tj, zaczerwienieniew miejscu podania szczepionki oraz gorączkawystępowały częściej po podaniu szczepionki Tda5pw porównaniu do szczepionki Tda3p (23-24).ODCZYNOWOSĆ SZCZEPIONEKO OBNIŻONEJ ZAWARTOŚCI ANTYGENÓWU OSÓB DOROSŁYCH POWYŻEJ 55 ROKUŻYCIANarodowe programy szczepień w USA, Australii,Francji czy Niemczech zalecają obecnie stosowanieszczepionek o obniżonej zawartości antygenu u osób
- Page 1 and 2:
Przegląd EpidemiologicznyK W A R T
- Page 3 and 4:
Index Copernicus 5,58Epidemiologica
- Page 6 and 7:
2 Aneta Kopacz, Anna Bielecka i inn
- Page 8:
4 Aneta Kopacz, Anna Bielecka i inn
- Page 16 and 17:
12 Piotr Grabarczyk, Jolanta Korzen
- Page 18:
14 Patrycja Zalas-Więcek, Eugenia
- Page 23 and 24:
PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 19 - 23P
- Page 25 and 26:
Nr 1EM w powiecie hajnowskim 21DYSK
- Page 27 and 28:
Nr 1EM w powiecie hajnowskim 23(3,1
- Page 29:
PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 25 - 31P
- Page 33 and 34:
Nr 1Przewlekłe zakażenie HBV u ch
- Page 35 and 36:
Nr 1Przewlekłe zakażenie HBV u ch
- Page 37 and 38:
PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 33 - ost
- Page 39 and 40:
Nr 1Nosicielstwo paciorkowca grupy
- Page 41 and 42:
Nr 1Nosicielstwo paciorkowca grupy
- Page 43 and 44:
PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 39 - 44P
- Page 45 and 46:
Nr 1Zjawisko efflux w mechanizmie o
- Page 47 and 48:
Nr 1Zjawisko efflux w mechanizmie o
- Page 49 and 50:
PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 45 - 48P
- Page 51 and 52:
Nr 1Prognozowanie skuteczności ter
- Page 53 and 54:
PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 49 - 54P
- Page 55 and 56: Nr 1Skuteczność terapii trójleko
- Page 57 and 58: Nr 1Skuteczność terapii trójleko
- Page 59 and 60: PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 55 - 57P
- Page 61: Nr 1Lekooporność a inhibitory pro
- Page 64 and 65: 60 Anita Olczak, Edyta Grąbczewska
- Page 66 and 67: 62 Anita Olczak, Edyta Grąbczewska
- Page 68 and 69: 64 Anita Olczak, Edyta Grąbczewska
- Page 71 and 72: PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 67 - 71P
- Page 73 and 74: Nr 1Zakażenia Clostridium difficil
- Page 75: Nr 1Zakażenia Clostridium difficil
- Page 78 and 79: 74 Krzysztof Simon, Justyna Janocha
- Page 80 and 81: 76 Krzysztof Simon, Justyna Janocha
- Page 83 and 84: PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 79 - 82P
- Page 85 and 86: Nr 1Profilaktyka przedekspozycyjna
- Page 87 and 88: PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 83 - 88P
- Page 89 and 90: Nr 1Standardy leczenia wzw typu C -
- Page 91 and 92: Nr 1Standardy leczenia wzw typu C -
- Page 93 and 94: PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 89 - 91S
- Page 95: Nr 1Szczepienia przeciwko wzw typu
- Page 98 and 99: 94 Jolanta Goździk, Hanna Czajka i
- Page 100 and 101: 96 Jolanta Goździk, Hanna Czajka i
- Page 102 and 103: 98 Jolanta Goździk, Hanna Czajka i
- Page 104 and 105: 100 Monika Zawadka, Anna LutyńskaN
- Page 108 and 109: 104 Monika Zawadka, Anna LutyńskaN
- Page 111 and 112: PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 107 - 11
- Page 113 and 114: Nr 1Ewolucja polskiego PSO 109lata
- Page 115 and 116: Nr 1Ewolucja polskiego PSO 111- prz
- Page 117 and 118: PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 113 - 11
- Page 119 and 120: Nr 1Zastosowania genetyki w zdrowiu
- Page 121: Nr 1Zastosowania genetyki w zdrowiu
- Page 124 and 125: 120 Elżbieta Biernat, Anna Poznań
- Page 126 and 127: 122 Elżbieta Biernat, Anna Poznań
- Page 128 and 129: 124 Elżbieta Biernat, Anna Poznań
- Page 130 and 131: 126 Elżbieta Biernat, Anna Poznań
- Page 132 and 133: 128 Maria Chomyszyn-Gajewska, Agnie
- Page 134 and 135: 130 Maria Chomyszyn-Gajewska, Agnie
- Page 136 and 137: 132 Maria Chomyszyn-Gajewska, Agnie
- Page 138 and 139: 134 Aleksandra Hilt, Ewa Rybarczyk-
- Page 140 and 141: 136 Aleksandra Hilt, Ewa Rybarczyk-
- Page 142 and 143: 138 Aleksandra Hilt, Ewa Rybarczyk-
- Page 144 and 145: 140 Piotr Supranowicz, Mirosław J
- Page 146 and 147: 142 Piotr Supranowicz, Mirosław J
- Page 148 and 149: 144 Piotr Supranowicz, Mirosław J
- Page 150 and 151: 146 Piotr Supranowicz, Mirosław J
- Page 152 and 153: 148 Piotr Supranowicz, Mirosław J
- Page 154 and 155: 150 Piotr Supranowicz, Mirosław J
- Page 156 and 157:
152 Piotr Supranowicz, Mirosław J
- Page 158 and 159:
154 Piotr Supranowicz, Mirosław J
- Page 161 and 162:
PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 157 - 16
- Page 163 and 164:
Nr 1Consumer behaviour in OTC medic
- Page 165 and 166:
PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 161 - 16
- Page 167 and 168:
Nr 1Prof. zw. dr hab. med. Wiesław
- Page 169 and 170:
Nr 1Prof. zw. dr hab. med. Wiesław
- Page 171 and 172:
PRZEGL EPIDEMIOL 2012; 66: 167 - 16
- Page 173:
Nr 1169WYKAZ RECENZENTÓW PRAC NADE
- Page 176 and 177:
172 Instrukcja dla autorówNr 4w kt
- Page 178:
174 Instrukcja dla autorówNr 4są