Forn skriðuföll á Vestfjörðum

– Selárdalshlíðar: ...Sagt er, að prestur nokkur hér í Selárdal hafi riðið fyrir
Kópanes, suður Selárdalshlíðar til Tálknafjarðar, og á þeirri leið sinni ei fengið
handstein að hnykkja með hesthófsnagla, en þenna sama veg komast nú ekki nema
fáir menn (Sýslu og sóknarlýsingar Bókmenntafélagsins – Selárdalssókn, um 1840).
– Selárdalshlíðar: …Þegar séra Bjarni var prestur að Selárdal (1582–1636), voru
Selárdalshlíðar, sem oft eru kallaðar Kópahlíðar, svo grösugar, að gamlar sagnir
herma, að þegar séra Bjarni fór ríðandi um hlíðar þessar, hafi hann sagt, að hann hafi
hvergi á þeim getað fundið stein til þess að hnykkja nagla í hófnum á hesti þeim, sem
hann reið. Hafa Selárdalshlíðar þá verið ólíkt grösugri en þær eru nú, enda síðan
liðnar rúmlega þrjár aldir (Einar Borgason frá Hringsdal, Faðir þilskipaútgerðar á
Íslandi, í Gils Guðmundsson, Frá ystu nesjum, 1949).
Arnarfjörður
– Arnarfjörður (alm.): …(breytingar á landslagi): Mikil breyting hefur víðast orðið
á landslagi síðan á landnámstíð hér, því árlega gjöra hér skriður og jarðföll stórar
skemmdir. (Sýslu og sóknarlýsingar Bókmenntafélagsins – Selárdalssókn, um 1840).
– Arnarfjörður (alm.): …(breytingar á landslagi): Þær breytingar að grösugar
fjallahlíðar eru nú framhlaupnar í giljafarvegi og grjótskriður (Sýslu og sóknarlýsingar
Bókmenntafélagsins – Selárdals–, og Stóra–Laugardalssóknir, 1873).
Ketildalir
– Ketildalir (alm.): …Alle disse dahle ere som bemeldt enhver fra hinanden adskilt
med fielde og klipper i mellem sig og paa begge sider, neden udj meget steenrige og
græsliden, af ydelig steenkaste og skræder overdækkede untangen nogen stæder nedst
udi dahlene, hvor der er nogen blöd jord og moradser til höeslæt og foering
(Sýslulýsingar 1744–1749, Sögurit 28, 1957).
– Ketildalir (alm.): …Við veljum okkur vordag til ferðarinnar, skömmu eftir að
vegurinn hefur verið ruddur. Skriður vilja falla á veginn í votviðrum og í hafrót sleikir
aldan tær hans og glefsar af honum neglurnar, að minnsta kosti, en ekki er víst, að hún
geri það sér að góðu. En nú er hann góður, aðeins varhugaverðir staksteinar á stöku
stað, sem hafa fundið þar notalega hvíld eftir loftköstin ofan úr hömrunum (Árbók FÍ,
1959).
– Selárdalur: …Túninu spillir Selárdalsá að neðan með landbroti. Engjunum spillir
og Selárdalsá með grjóts áburði og skriðum að ofanverðu úr fjallinu til stórskaða.
Úthagarnir eru stórlega af sér gengnir, skriðurunnir og uppblásnir. Hætt er kvikfé fyrir
sjávarflæðum, snjóflóðum, grjóthruni og fornum torfgröfum, sem oft verður mein að.
(Jarðabók Árna Magnússonar og Páls Vídalíns, Arnarfjarðardalir 1710).
– Selárdalur: …Engjar í lakara lagi og undirorpnar árennsli úr Bæjarfjallinu og aur
úr ánni (Sýslu og sóknarlýsingar Bókmenntafélagsins – Selárdalssókn, um 1840).
24