Forn skriðuföll á Vestfjörðum

– Skjaldfönn: …Engjar eru stórlega skemmdar af skriðum, sem falla úr bratti og
vatni sem étur úr rótina. (Jarðabók Árna Magnússonar og Páls Vídalíns,
Langadalsströnd 1710).
Snæfjallaströnd
– Snæfjallaströnd (alm.): …Engir muna hér, að fjallskriður og snjóflóð hafi stórum
skemmt land og gjört skóga– en einkum engja–nám (þýðir líklega að skriður hafi
skemmt engi) (Sýslu og sóknarlýsingar Bókmenntafélagsins – Snæfjallaströnd, 1839).
– Lónseyri í Kaldalóni: …Enginu granda skriður úr brattlendi og sumpart Mórilla
(áin) með sands áburði og er að því stór áraskipti, þvi stundum er engið gott en þess í
milli, þá skaðinn tilfellur, mjög gagnslítið. Hætt er kvikfé fyrir sjávarflæðum og svo
fyrir snjóflóðum, sem oft verður mein af. (Jarðabók Árna Magnússonar og Páls
Vídalíns, Snæfjallaströnd 1710).
– Lónseyri: …Af snjó– og fjallskriðum hefur þar land skemmdum mætt, en einkum
gjörir sjórinn túninu skaða, sem brýtur það upp árlega, og mun vart helmingur þess
við það áður var, eftir orðinn (Sýslu og sóknarlýsingar Bókmenntafélagsins –
Snæfjallaströnd, 1839).
– Tyrðilmýri: …Enginu grandar stór fannlög og vatn þar undan, sem áður segir um
Unaðsdal svo og hlaupa aurskriður úr fjalli í þetta slægjuland. (Jarðabók Árna
Magnússonar og Páls Vídalíns, Snæfjallaströnd 1710).
– Æðey: …Engjar liggja allar á meginlandi og verður heyi á skipi til að flytja, fulla
hálfviku sjávar þar sem lengst er til að sækja. Sumsstaðar er nokkuð skemmra og
spillist þó þetta engi mjög af smáskriðum, snjóflóðum (og vatni) sem étur úr rótina.
(Jarðabók Árna Magnússonar og Páls Vídalíns, Snæfjallaströnd 1710).
– Garður: …Mælt er, að þar (innst á Eyjahlíð) hafi í fornöld bær staðið, sem Garður
hét, og þar kirkja verið, en eyðilagst sökum snjóflóða og grjóthruns úr þeim háu
hengiklettum, sem fyrir ofan eru (Sýslu og sóknarlýsingar Bókmenntafélagsins –
Snæfjallaströnd, 1839).
– Skarð: …Undan hyrnu þessari hlaupa stundum snjóflóð, og hafa þau eytt
Skarðsbæ, svo nú er hann á öðrum stað en áður. …Mikil veðrajörð er Skarð þetta, og
mjög hefur land þess skaða liðið af snjóskriðum og grjóthruni úr klettum (Sýslu og
sóknarlýsingar Bókmenntafélagsins – Snæfjallaströnd, 1839).
– Snæfjöll: …Enginu granda skriður úr brattlendi með snjóflóðum, hvoru tveggja til
stórskaða. Hætt er kvikfé fyrir ofviðrum, snjóflóðum og nokkuð fyrir sjávarföllum,
hefur oft merkilegur skaði að því orðið og svo manntjón einu sinni. (Gullhús–hjáleiga.
Kostir og ókostir samir með heimajörðinni). (Jarðabók Árna Magnússonar og Páls
Vídalíns, Snæfjallaströnd 1710).
– Snæfjöll: …er á sumardag góð undir bú, hefur og verið allgóð til slægna og beitar,
en er nú mjög af sér gengin með hvorutveggja skriðuföllum og vetrarnauð (Sýslu og
sóknarlýsingar Bókmenntafélagsins – Snæfjallaströnd, 1839).
70