Deur Christus Alleen - AH Bogaards

oosheid" 36 , maar in verband met vs 5 lijkt een andere opvatting waarschijnlijker. Daar is
namelijk sprake van "verhitting door de wijn", "op de feestdag des konings", waarmee wel
z'n verjaardag bedoeld zal zijn. Op zo'n feestgelag nemen de samenzweerders hun kans waar.
Zij "verheugen" de koning in hun boosheid, hetgeen dan zeggen wil, dat hij vrolijk wordt bij
de wijn 37 . Ze laten hem 'n roes drinken. De koning, van niets kwaads zich bewust, "wisselt
handslag met gewetenloze lieden" (vs 5) en gaat dus argeloos en vriendelijk met z'n belagers
om, maar in de andere hand houden de huichelaars de dolk, en straks valt de beschonken
koning als slachtoffer van hun sluipmoord!
Ze weten hun tijd echter te beiden, deze heren.
Ze slaan er niet doldriest op in, maar handelen op het meest geschikte moment. Alles is van
tevoren gearrangeerd, eerst wachten op de nationale feestdag, dan weer wachten tot de
koning en de rijksgroten door de wijn beneveld zijn; overhaast mag er niets gebeuren. Dit
kan alles bederven. Wachten dus — beid uw tijd!
En nu dan die bakker!
Als iemand namelijk vraagt, hoe Hosea toch déze sluwe moordenaars vergelijken kan met
een eerzame bakker, dan ligt het punt van overeenkomst heel gewoon in.... het wachten!
Zij wachten de ganse nacht, om hun slag te slaan als het feest ten einde loopt bij het
morgengloren — precies zoals de bakker. Die bakker kan namelijk ook niet direct aan de slag
gaan. De al te haastige bakker, die geen geduld heeft om te wachten, dat het geknede deeg
eerst gegist is, brengt er niets van terecht. Dat wordt een mislukking. Dus: wachten.
Hij maakt de oven wel al vast aan, maar wacht nu voorts af tot het deeg geheel doorzuurd is.
Hij gaat dus zolang maar slapen. Evenzo sluimert z'n oven. Als nu maar niemand meent, dat
de sluimerende oven en de sluimerende bakker zoveel betekent, dat van het eigenlijke bakken
wordt afgezien. Integendeel, 's Morgens is het deeg klaar, de oven hoeft maar even
opgestookt en "hij brandt als een vlammend vuur" (vs 6b). Het wachten diende slechts om te
beter te kunnen bakken.
Zo is het nu ook met de haat van deze moordlustigen.
In snelle afwisseling van beeldspraak wordt die haat nu eens vergeleken met het vuur van de
bakkersoven (vs 4a, 6a, 7a), dan weer met de wachtende bakker zelf 38 . Maar één ding is
zeker: zo min het sluimerende vuur uitgaat, en zo min als de slapende bakker van bakken
afziet, maar beide slechts wachten op het juiste uur, zo min worden de haat en de gramschap
van deze sluipmoorders geblust. Trek uit hun kalme afwachtende houding geen verkeerde
conclusies. Evenmin uit hun vriendelijke gebaren aan tafel. Meen niet, dat zij hun
vijandschap hebben afgelegd.
De wrok sluimert slechts.
Straks brandt hij als een vlammend vuur.
Hij wacht slechts op een welgelegen uur. Z'n prooi zal hem stellig niet ontgaan!
Als we dit allemaal zo lezen, dan horen we in dit luguber moordenaars-bedrijf een
praeludium van het kruis.
Zoals Israël altijd z'n profeten doodde en z'n koningen afslachtte, zo heeft het ook z'n hoogste
Profeet en grootste Koning niet gespaard. Zal ik dan uw Koning kruisigen? — dat is de
36 Aldus Harper in I. C. C. Amos and Hosea, blz. 295.
37 Aldus Prof. Ridderbos a. w., blz. 80.
38 We zien daarom geen noodzaak, om met Ridderbos te lezen: hun toorn slaapt de ganse nacht.
112