Deur Christus Alleen - AH Bogaards

Er zit niets anders op dan dit: bekering.
Bekering, och nee, nu misschien direct nog niet van grove en ergerlijke zonden, want van
gruwelijkheden als te Gibea zullen onze netgekamde of ge-permanente kerk-haren ook wel
ten berge rijzen. Maar bekering van die "permanente", ingeroeste levensgewoonten, die we
langzamerhand zijn gaan tolereren niet alleen, maar goedmoedig zijn gaan toeknikken, maar
die toch behoren bij het "oude" dat voorbijgaan moet, die het licht van de kandelaar
verduisteren en het goede zout smakeloos maken.
Voor déze bekering is Christus de enige en afdoende oplossing:
Laat m'in U blijven, groeien, bloeien,
O Heiland, Die de wijnstok zijt!
Uw kracht moet in mij overvloeien,
Of 'k ben een wis verderf gewijd.
Doorstroom, beziel en zegen mij,
Opdat ik waarlijk vruchtbaar zij!
Dan worden we èchte palstaanders!
143