Deur Christus Alleen - AH Bogaards

vrijmoedigheid schijnt eensklaps geweken in het aangezicht van aanzienlijken en
intellectuelen. De krachtige woorden van daareven druppelen nu van honigzeem. Of er vallen
in 't geheel geen woorden. We durven niet! Zelfs valt er, wanneer het "koninklijk huis" vermaand
wordt over de schending van het sabbatsgebod, een stroom van critiek. Zodat er èn op
het terrein der kerk èn ook op het gebied der evangelisatie alle reden is, ons opnieuw te
refereren aan de profetische geest, die roepen dorst: "hoort dit, gij huis des konings!"
Wat dit koninklijk huis te horen krijgt van Hosea is lang niet mals.
Aan de prinsen en verdere koninklijke hooglieden was de uiterst verantwoordelijke taak der
rechtspraak opgedragen 21 . Van hen kon dus terecht worden verwacht, dat zij de verdrukten
zouden helpen, en dat de strik, die men deze of gene had gelegd, door hen zou worden
losgemaakt.
Het tegendeel was echter het geval!
De bedrukten en belaagden werden in hun verwachting op de rechters jammerlijk bedrogen!
In plaats dat deze koninklijke rechters knopen ontbonden en knopen losmaakten, lagen de
rechtzalen in Israël vol voetangels en klemmen, en ieder die het wagen dorst in hoger beroep
te gaan, raakte vaster in de netten verward dan ooit tevoren. Dat is de felle bestraffing die
Hosea het huis des konings toedient: "ge zijt geworden als een strik des vogelvangers 22 , een
net, dat op de Tabor gespannen is". De Tabor was waarschijnlijk een zeer gezocht
jachtterrein voor vogelvangers, en daar vergelijkt de profeet dan Israëls gerechtshoven mee:
ieder, die er kwam, vloog er letterlijk in. Of liever: "ieder", moet men niet zéggen; het waren
uitsluitend de armen, die erin vlogen. Ze beschikten niet over voldoende contanten, deze
"kleine luyden", om hun rechters om te kopen, en daarom was hun lot van tevoren beslist:
"barbertje moet hangen". Die met geld konden rinkelen, konden nog wel wat gedaan krijgen,
maar voor de rest schudden de getabberde mannen bedenkelijk hun wijze hoofden. Ook al
stond hun zaak nog zo recht, de rechters en advocaten wisten het wel zo te draaien, dat de
beschuldigers tenslotte beklaagden werden, en zij die recht zochten, vonden een kunstig
gespannen strik. En zo werden al die bedrukten en benauwden in Israël als argeloze vogeltjes
gevangen door de balie, en achter de tralies gezet.
Zó was de toestand in Israël!
Voor elke balie mocht wel een bordje hangen: pas op voor zakkenrollers, en boven elke
rechtzaal de waarschuwing: hier liggen voetangels en klemmen.
Het was de omgekeerde orde.
Bandieten in toga!
Bloedhonden met bef en das.
Rechthuizen waren tot slachthuizen omgebouwd, rechters fungeerden als vogelvangers.
En dit alles geschiedde door rechters van koninklijken bloede, wier adel tot betere dingen
verplichten moest. Het geschiedde voorts in Israël, waar de theocratische koningen vooral in
hun rechtspraak het beeld vertonen moesten van de komende Messias-Koning.
De Messias-Koning, van Wie men zo gaarne zong — en het gezang uit de nabije tempel
drong misschien wel in de deftige rechtzaal door:
Dan zal Hij al Uw volk beheren
21 De woorden in vs 1: "u gaat het gericht aan" zijn in deze zin te lezen: "u komt de rechtspraak toe".
22 Deze vertaling, die beter voldoet dan "voor Mizpa", wordt verkregen door een andere vocalisatie.
6
8