Deur Christus Alleen - AH Bogaards

DIE HET ZILVER RIJKELIJK SCHENKT
Zij echter beseft niet, dat Ik het ben, Die haar het koren, de
most en de olie heb gegeven, Die haar het zilver rijkelijk
geschonken heb en het goud, dat zij voor de Baal gebruikt
hebben.
Hosea 2:7.
Het is geen "afschuwelijk misverstand", maar zeer bepaald onverstand, waarover Zich de
Here ernstig beklaagt tegenover Zijn volk, Zijn "vrouw", zoals Israël hier nog altijd heet. Zij
beseft namelijk niet, "dat Ik het ben, Die haar het koren, de most en de olie heb gegeven, Die
haar het zilver rijkelijk geschonken heb en het goud".
Dit was schuldige onwetendheid.
Niemand beter dan het "openbaringsvolk" kón weten, dat de Here was niet alleen de
Schepper van hemel en aarde, maar ook Degene, Die alles door Zijn Voorzienigheid
onderhoudt en regeert.
In verschillende toonaarden hadden de Psalmen dit voorgezongen.
"Des Heren is de aarde en haar volheid,
de wereld en die daarop wonen.
Want Hij heeft haar op de zeeën gegrond
en op de stromen gevestigd." (Ps. 24:1, 2)
"Want Mij behoort al het gedierte van het woud,
het vee op bergen, rijk aan runderen.
Ik ken al het gevogelte der bergen,
wat zich roert op het veld, staat Mij ter beschikking." (Ps. 50:10,11)
"Zij allen wachten op U,
dat Gij hun spijze geeft te rechter tijd;
geeft Gij hun die, zij zamelen op,
opent Gij Uw hand, zij worden met goed verzadigd." (Ps. 104:27, 28)
Dit alles nu, wat eeuw in eeuw uit Israëls vromen uit de volheid van 't gemoed hebben
beleden, en ze in Sions tempelzangen hebben uitgezongen, dat weet het Israël van vandaag
niet meer. De allereerste beginselen van de "kennisse Gods" is het kwijtgeraakt.
Bleef het daar nu nog maar bij! Maar de onwetendheid is aog veel schuldiger!
In zekere zin geldt het immers voor alle schepselen, dat het God de Here is, die hen goed doet
vanuit de hemel, vullende hun mond met spijs, en hun harten met vrolijkheid. Maar boven
alle anderen had Israël een bijzonder voorrecht. Want God was met Israël in een verbond
getreden! Uit dien hoofde besteedde Hij aan Israël zeer bijzondere aandacht en zorg. Zoals
een man voor zijn vrouw zorgt, zó zou de Here voor Zijn volk zorgen, want dat verbond was
een soort huwelijkssluiting.
En de Here had gezorgd. Hij had ze om zo te zeggen vertroeteld. Zij was een weeldevrouwtje
geworden; al wat Hij maar bedenken kon om haar te geven, dat gaf Hij, mild en overvloedig,
en
Al wat zij smeekt' uit 's harten grond,
3
1