Deur Christus Alleen - AH Bogaards

Het is nu gemakkelijk te verstaan, waarom de profeet Hosea deze ongeluksgeschiedenis van
het jammerdal Achor nog eens ophaalt.
Evenals tóen is er ook nu een groot kwaad in Israël.
Het is de oude geschiedenis: God is bestolen. Israël heeft most en olie, goud en zilver, dat
van de Here was, aan Baäl gewijd.
Op de regelmaat der zonde volgt de regelmaat der straf. Er is geen ontkomen aan: naar het
dal Achor! Gans Israël moet nu naar het gerichtsdal. Het moet in het ongeluksdal van de
ballingschap afdalen. God zal gericht oefenen met Zijn Achansvolk.
Maar nu komt het wonder!
Het dal Achor der ballingschap zal ook nu geen totale ondergang betekenen. God kan immers
van Zijn volk niet meer af? Hij zal het dal Achor niet maken tot een donkere kuil, waar het
volk eeuwig in ondergaat, maar .... tot een deur! Het dal wordt een deur, een dóórgang. Geen
óndergang. De ballingschap zal dienen als louteringsvuur. Ze zal een doorgangshuis worden.
Het volk gaat er in, maar het komt er aan de andere kant weer uit. Getuchtigd, vernieuwd,
gelouterd.
Niet allemaal. Lang niet allemaal. De meerderheid zelfs vindt er de dood, als Achan. Voor
die onbekeerlijken is er géén deur en géén hoop. Maar er zullen er toch zijn die zeggen: ik
gedenk heden mijn zonde. Zij zullen het kwaad van de Baälsdienst in de ballingschap
radicaal afleren en uitroeien. Ze zullen er mee breken. Ze zullen de ban uit het leger
wegdoen. En zo zal de plaats des jammers worden tot een poort des heils en een deur der
hoop. Wat vernietiging schéén, zal loutering blijken. Een verjongd en vernieuwd Israël zal uit
die deur der ballingschap weer zingend het land Kanaän binnentrekken, "als in de dagen van
haar jeugd, als ten dage toen zij trok uit Egypte" (vs 14b).
God keert in Zijn verbondstrouw de dingen dus precies om.
Van het dal der wanhoop maakt hij een deur der hoop.
Wat Israëls graf scheen wordt de poort der verrijzenis.
Wat op vernietiging scheen uit te lopen is de ontsluiting van een nieuwe toekomst.
Wie is hij, die daar opkomt uit het dal der steniging en het graf van Babel? Het is Jacob, dat
z'n zonde wegdeed en zich bekeerde tot de Here!
En zij, die al klagend afdaalden in het dal Achor, zingen nu van dat dal, dat het hun door
Gods genade tot een deur der hoop geworden is: Dit is, dit is de poort des Heren: daar zal 't
rechtvaardig volk door treên, om hunnen God ootmoedig t' eren, voor 't smaken Zijner
zaligheên!
We denken bij dit dal Achor aan het heden en aan de toekomst.
Aan het heden, en bemerken dan, dat de kerk des Heren heden ten dage meer staat in het
teken van het dal, dan van de deur. Zij is in het dal der verguizing; met stenen wordt naar
haar geworpen. In het dal der versmading, waar de vijanden lachen om haar machteloosheid.
Velen begeren niet de deur der kerk binnen te treden, omdat ze zich dan wanen in een
doodsdal, waar de kilte ze tegemoet slaat.
Hoelang zal het duren, dat zij uit haar dal triumfantelijk naar voren treedt, de deuren der kerk
wagenwijd worden opengeworpen, het strijdende leger Gods naar buiten stormt, om de
wereld te annexeren voor haar Koning, en te maken dat ze uit de synagoge des Satans komen
om te aanbidden?
4
1