Deur Christus Alleen - AH Bogaards

Hosea, daartegen reeds horen toornen 1 . En de zoon van Beëri laat geen ander geluid horen.
Zij zingen hetzelfde lied, doch ieder op zijn wijs. Hetgeen vanzelf spreekt. Want een profeet
is geen grammofoon, maar een mens van vlees en bloed. Gelijk elk vogeltje zingt, zoals het
gebekt is, zo spreekt elke profeet naar z'n aard. Ziet Amos de zonde zijns volks als onrecht
(vooral sociaal onrecht!), Hosea legt diezelfde zonde bloot als ontrouw. Zoals een overspelige
vrouw ontrouw is aan haar man, zo is zijn volk ontrouw aan de Here, Die het Zich
ondertrouwd heeft. De kalverendienst is een verlaten van de dienst des Heren; geestelijk
overspel; ontrouw! Dat uitkijken, nu eens naar Assur, dan weer naar Egypte is ontrouw; de
Here is schrikkelijk jaloers, dat ze niet bij Hèm om hulp komen vragen in de benauwdheid.
Maar of nu Amos zegt, dat ze onrecht plegen, of Hosea dat ze zich aan trouwbreuk schuldig
maken, beide malen is het precies dezelfde zonde.
De boer uit Tekoa toornt omdat Gods recht wordt gekrenkt, maar de zoon van Beëri toornt
eveneens, zo niet feller, omdat Gods liefde wordt gekrenkt en vertrapt.
Wanneer men dan ook Amos de profeet van Gods gerechtigheid en Hosea de profeet van
Gods liefde noemen wil, dan is dat uitnemend, als men dit maar niet tot een tegenstelling gaat
verwringen, want bij God strijden recht en liefde niet met elkaar, doch deze zijn in Hem één.
Amos is dus niet de harde, stoere, onbuigzame boer, wiens woorden dreunen en hard zijn als
metaal, en Hosea de lieflijke fluitspeler, die zachte tonen laat horen.
Dat niet!
Zeker, Amos is de profeet der goddelijke gerechtigheid, en Hosea is de profeet der goddelijke
liefde.
Dat komt reeds in beider naam uit.
Amos betekent: drager van een last, en hij hééft een vreselijke last-brief te brengen aan zijn
volk: Gods oordeel.
En Hosea betekent: drager van heil. Hosea is precies hetzelfde als Jezus. Jezus, in Wien Gods
liefde een eindpunt bereikte. Verder kon die liefde niet gaan.
Ge zoekt dan ook bij Amos tevergeefs een zó ontroerende tekening van Gods liefde als bij
Hosea: Israël, de bruid van God, die Hij lokken zal en leiden in de woestijn; tot haar hart zal
Hij spreken, en haar tot bruid werven voor eeuwig (Hosea 2:13, 18).
Maar liefde is geen zoetsappigheid.
Liefde kan ook toornen.
De gekrenkte liefde wekt evenzeer Gods toorn op, als Zijn geschonden recht!
Amos moge zeggen, dat Israël onrecht doet, en Hosea klagen dat Israël ontrouw is, daarin is
variatie, maar in het resultaat is géén variatie. De conclusie is bij beiden dezelfde: toorn,
gericht, oordeel.
Bij de een toorn op grond van Gods recht!
Bij de ander toorn op grond van Gods liefde!
Feitelijk is de toorn waar Hosea van spreekt: de toorn van de jaloerse man, de toorn vanwege
de vertrapte liefde, omdat men God op Zijn hart trapt, nog véél verschrikkelijker dan de toorn
waar Amos van spreekt.
Is er iets ergers denkbaar dan verbrand te worden door de vlammen der liefde?
1 Zie: "De boer uit Tekoa".
4