Untitled

[405] U S T A W O D A W S T W A SY N O D A L N E G O . 8 l51. De usuris.Usurarum pestiferum crimen, quam longe lateque se diffudit, quamquevetere pontificum comminentia in his provinciis coaluerit, vel nemo est, quinon videat. Et quamvis tam iure communi, quam statutis provincialibus eicrimini obviam itum sit, et quo pacto admittatur, quo etiam modo puniendum,sistendumve, quaeque eius sit satisfactio, abunde prospectum est, sedper omnium rerum novercam negligentiam et ius commune et statuta ipsasaluberrima prorsus negliguntur in Christifidelium grave dispendium. Utitaque haec pernicies ex provinciis nostris tollatur, statuta vetera de usurisedita innovando, haec sacrosancta sinodus decrevit, ut Reverendissimi dominiordinarii per litteras processuum suorum districte praecipiant ecclesiasticisrectoribus ceterisque verbi Dei contionatoribus et ecclesiarum poenitentiariis,ut hoc ipsum usurarum crimen in contionibus et confessionibusin erepent et arguant. Illudque puniendum fore irremissibiliter annuntient detestenturquecoram populo et quomodo committatur, declarent, addentesinsuper tales in futurum absolvi non posse, nisi restituant, quod hoc nominereceperint. Sed neque in sacro loco illos sepeliri posse, si publice in hocdeprehendantur. Eos insuper, qui vel iam usuram perceperunt vel percepturisunt, ad restitutionem illius in re ecclesiastica compelli posse, et insuper poenisa iure statutis subiacere ac in eos per loci ordinarios irremissibiliterextendendasfore.X.Mowa Piotra Myszkowskiego kanonika krakowskiego na synodzieprowincyjonalnym Piotrkowskim z r. 1544.Oratio domini Mischkowski habita in sinodo provinciali Petricoviae1544.Vellem amplissime praesul, vosque ornatissimi viri, cuivis vestrum, pociusquam michi, primae haec meaque sententia gravissimae sinodi partesobtigissent, neque enim tantum michi tribuo, ut existimem me in tanto actam celebri sapientissimorum hominum conventu posse commode aliquid autgraviter dicere. Nam ut in me summa essent omnia, quaequidem sentio,quam sint exigua, usum certe et exercitationem dicendi tam michi deessescio, ut nemo sit in hac tanta frequentia, qui non maiori cum dignitate munusistud obire possit, huc accedit summus pudor, quem michi natura meaet huius frequentissimae nichilque antea insolitae contionis conspectus attribuit.Vereor enim, ne quod declamatori cuidam inepto occidisse fertur,domestico praeconio plurimos meae infantiae testes colligam, sed in hac tantaanimi perturbatione vestra me, viri amplissimi, humanitas, vestra prudentiax) Cod. extendas,