Archeologisch onderzoek in de omgeving van het prehistorische

8.1.1.4 Conclusie en discussie
De 97 boringen die zijn gezet in de noord-zuid
raai A over een afstand van 910 m tussen het
zuidpunt van De Kaap en de rand van het Savelsbos
tonen een sterke variatie in de opbouw
van de ondergrond. Vanaf de zuidelijke punt van
De Kaap liggen over een traject van de eerste 150
m grindrijke afzettingen direct aan het oppervlak.
Noordelijk hiervan is er in de löss een bodem
gevormd waarvan de intactheid of gaafheid
varieert. Door ontginningen, bodembewerking
voor agrarische doeleinden en erosie is de bodem
in de reliëfrijke delen het meeste aangetast.
Wanneer we ervan uitgaan dat er oorspronkelijk
een intact profiel aanwezig is geweest dat heeft
bestaan uit een A-, E-, Bt- en C-horizont, dan
kan intactheid worden gemeten op grond van de
aanwezigheid van de bodemhorizonten onder
de bouwvoor. In tabel 50 is het voorkomen van
verschillende bodemhorizonten of stratigrafische
eenheid onder de bouwvoor in raai A aangegeven.
Uit de tabel blijkt dat de bodem op
perceel 140G het meest intact is, in 71,4% van de
boringen is er nog een E- en een Bt-horizont
aanwezig. In het noordelijke gedeelte van raai
A-zuid en perceel 009G is de E-horizont vaak
niet meer aanwezig en ligt de bouwvoor veelal
op de Bt-horizont. Aantasting van de bodem tot
in de C-horizont is beperkt tot vier boringen in
raai A-zuid en perceel 009G. De bodem aan de
noordkant van perceel 009G is sterk aangetast
door een oost-westelijk georiënteerd dal: daar
rust de bouwvoor op colluvium of hellingafzettingen.
De intactheid van de ondergrond in raai A-zuid is
over de eerst 150 m aan de zuidzijde van De
Kaap minder duidelijk (afb. 17). Een bodem is in
het grind niet gevormd en kan daardoor niet als
maatstaf voor de aantasting van de ondergrond
dienen. Het bodemprofiel bestaat uit bouwvoor,
colluvium en/of hellingafzettingen. Het colluvium
komt vooral voor in het meest zuidelijke
gedeelte, daarna (tot aan 160 m) ligt de bouwvoor
veelal direct op hellingafzettingen. De ouderdom
van het colluvium is onbekend. In het
pakket colluvium met een dikte van 100 cm zijn
14 vuurstenen artefacten opgeboord, die variëren
in lengte van 3 tot 47 mm. Bij deze artefacten
zijn geen typen die bruikbaar zijn voor een datering.
Het oppervlak van deze artefacten is niet
verweerd of gepatineerd, waardoor een datering
in het Neolithicum (of later) waarschijnlijk is. De
relatief grote verticale verspreiding van de vondsten
over een diepte van 100 cm is intrigerend.
Het is mogelijk dat de vondsten uit grondsporen
komen, maar dat die niet herkend zijn. Hierbij
moet worden opgemerkt dat het niet eenvoudig
is om grondsporen door middel van boringen in
het grind te herkennen. Een tweede hypothese is
dat het colluvium gedurende het Neolithicum is
Tabel 50: Het voorkomen van verschillende bodemhorizonten of afzettingen onder
de bouwvoor in boorraai A ingedeeld naar boorraai A-zuid en de percelen
140G en 009G
raai A-zuid 140 G 9G
afstand m 160-390 400-740 750-900
boring no. 22-45 46-80 81-97
aantal % aantal % aantal %
E- en Bt-horizont 8 33,3 25 71,4 4 23,5
Bt-horizont 12 50,0 9 25,7 8 47,1
C-horizont 4 16,7 0 0,0 3 17,6
colluvium/hellingafzettingen 1 2,9 2 11,8
Totaal 24 100,0 35 100,0 17 100,0
115
—