Archeologisch onderzoek in de omgeving van het prehistorische

Tabel 23: Verspreiding van de vondsten uitgedrukt in gemiddelden
per vak in de transecten.
west-transect midden-transect oost-transect totaal
onbewerkte vuursteen 2,53 3,84 2,40 2,92
verbrande fragmenten vuursteen 0,04 0,00 0,00 0,01
totaal aantal artefacten 0,25 0,19 0,11 0,17
gemodificeerde artefacten 0,02 0,04 0,02 0,03
ongemodificeerde artefacten 0,23 0,15 0,09 0,15
verbrande artefacten 0,02 0,01 0,01 0,01
klingen en afslag > 50 mm 0,02 0,04 0,02 0,03
Langs het oostelijke transect is raai A uitgeboord
(afb. 34). Als we het voorkomen van vondsten uit
de boringen vergelijken met die van de veldverkenning,
dan is er geen relatie tussen het voorkomen
in de boringen en het aantal oppervlaktevondsten
per vak. De bouwvoor van 16 van de
33 boringen bevat artefacten, terwijl er aan het
oppervlak van de aangrenzende vakken in
slechts 8 van de 66 vakken artefacten voorkomen.161
Boring 47 met relatief veel artefacten
(n=14) grenst aan een vak (no. 524) met slechts
één artefact, boring 58 met 41 artefacten grenst
aan een vak zonder vondsten (no. 546) en een
vak met één vondst (no. 547).
Datering
De gemodificeerde vuurstenen artefacten, zoals
de bijl en schrabber, wijzen op een datering in
het Neolithicum. Bij de ongemodificeerde artefacten
zijn er geen aanwijzingen dat er vondsten
uit andere perioden dan het Neolithicum aanwezig
zijn. De ouderdom van het opgeboorde
handgevormde aardewerk kan niet nader worden
gedateerd dan prehistorisch.
Archeologie perceel 139G
Perceel 139G is in oktober 2009 door middel van
een oppervlaktekartering onderzocht op vondsten.
Hiervoor zijn twee transecten van 10 m
breed en 150 en 200 m lang met een zuidwestnoordoostelijke
oriëntatie afgelopen (afb. 44).
De transecten liggen 35 m uiteen en het eerste
transect ligt 45 m uit de zuidwesthoek van het
perceel. Het perceel lag braak en was goed uitgeregend,
maar de vondstzichtbaarheid was
matig door onkruid en maïsstoppels. In totaal
zijn 139 vakken van 5 x 5 m verkend (3475 m2)
met de vondstnummers 591 t/m 741. Dit resulteerde
in 85 artefacten die bestaan uit 82 vuurstenen
artefacten (tabel 24 en 25) en 3 van natuursteen.
Daarbij zijn nog 16 fragmenten
verbrand vuursteen verzameld waarvan er 7 zijn
gecalcineerd. Daarnaast werden er nog 973 onbewerkte
knollen en natuurlijke stukken vuursteen
opgeraapt. Hiervan zijn er van 40 stuks die
groter zijn dan 40 mm de lengte en breedte gemeten.
Hieruit blijkt dat het merendeel (74%)
van de brokken een afmeting heeft tussen de 40
en 80 mm, exemplaren langer dan 10 cm komen
slechts beperkt voor (7,9%) en 80% heeft een
breedte tussen de 20 en 60 mm.
De vuurstenen artefacten variëren in lengte van
17 tot 92 mm, de breedte van 12 tot 74 mm en de
dikte van 3 tot 38 mm. In de lengteklassen 41 tot
50 mm vallen de meeste vuurstenen artefacten,
de 3 fragmenten natuursteen zitten in de klassen
31-40 en 41-50 mm (afb. 45). Stenen artefacten
kleiner dan 11 mm komen niet voor.
De assemblage van perceel 139G bestaat uit 13
gemodificeerde (tabel 24) en 72 ongemodificeer-
79
—
¹⁶¹ Hierbij moet worden opgemerkt dat de
boringen om de 10 m zijn gezet en dat de
vakken eenheden van 5 m beslaan. Het
vak dat het dichtst bij een boring lag, is
betrokken in deze vergelijking.