Archeologisch onderzoek in de omgeving van het prehistorische

eedte mm
50
45
40
35
30
25
20
15
10
5
0
0 1 0 20 30 40 50 60 70 80 90
lengte mm
Afb. 119 Verhouding tussen lengte en breedte van geretoucheerde afslagen en klingen.
Twee geretoucheerde klingen zijn gebroken, de
andere 2 zijn complete, forse exemplaren van 80
x 13 mm en 79 x 27 mm (afb. 119). De kling met
een lengte van 79 mm heeft een steile retouche,
een ruwe cortex en is bedekt met een zware witte
patina. De patina verbergt een zwarte Rijckholt-vuursteen.
De geretoucheerde afslagen zijn
alle compleet en de lengte varieert van 28 tot 57
mm, 2 zijn er langer dan 50 mm. De breedte varieert
van 19 tot 43 mm.
Er zijn 3 fragmenten van bijlen gevonden. De
eerste is de top van een voorbewerkte bijl van
grijze Rijckholt-vuursteen die 39 x 72 x 24 mm
meet; op de bijl is een aanzet tot polijsting zichtbaar.
De bijl is gebroken op een plek waar zich in
de vuursteen een laagje kleine kristallen bevindt.
Een tweede bijl is de top van een afslagbijl (63 x
47 x 17 mm) gemaakt van zwarte Rijckholt-vuursteen
die nog deels is bedekt met een ruwe cortex.
De derde bijl is bij de voorbewerking gebroken.
Waarschijnlijk is bij de bewerking van de
snede een verkeerde slag geplaatst en is er zogenoemde
outrepassée ontstaan, waardoor een
langwerpige afslag (77 x 37 x 22 mm) is ontstaan
die een gedeelte van de rand en top van de bijl
omvat.192 Naderhand is het gehele artefact wit
gepatineerd.
De tweede categorie bestaat uit 4 klopstenen.
De eerste is een ovale, platte bruinrode kiezel
van kwartsiet die 184 gram weegt. De steen
heeft niet alleen klopsporen op de randen, maar
ook beschadigingen op één van de platte zijden.
Mogelijk heeft de platte zijde ooit als aambeeld
Geretoucheerde afslag Geretoucheerde kling
gediend. Door het gebruik als klopsteen zijn er
twee scherven (‘afslagen’) van de steen gesprongen,
de negatieven meten respectievelijk 30 x 42
mm en 27 x 39 mm. De tweede is een ronde
klopsteen van grijze Rijckholt-vuursteen met
een gewicht van 280 gram en afmetingen van 77
x 73 x 40 mm. Langs de rand zijn op drie plaatsen
klopsporen zichtbaar. Door het gebruik als klopsteen,
of misschien wel voorafgaand aan het gebruik
als klopsteen, zijn er fragmenten vuursteen
af gesprongen. Hierdoor is het oorspronkelijke
blauwwitte patina plaatselijk verdwenen. Het
patina had zich gevormd op een oudere afslagkern
met meerdere slagvlakken. Voor de klopsteen
is dus gebruikgemaakt (‘leengoed’) van
een oudere kern. Een derde klopsteen is gemaakt
op de kleine blokvormige klingkern van
grijze Rijckholt-vuursteen met meerdere slagvlakken
(59 x 54 x 52 mm). Op de kern zijn klingnegatieven
zichtbaar met een breedte van 20 en
13 mm. Op de enigszins taps uitlopende onderkant
bevinden zich klopsporen; de steen weegt
166 gram. Voor de vierde klopsteen is gebruikgemaakt
van een rolsteen van vuursteen die 167
gram weegt.
De schrabbers zijn met 3 exemplaren aanwezig.
Het gaat om een ovale, min of meer langwerpige
schrabber van 65 x 43 x 11 mm van zwarte Rijckholt-vuursteen
met een ruwe cortex. De andere
2 zijn enkelvoudige eindschrabbers. Ze zijn vervaardigd
van Rijckholt-vuursteen met een verweerde
cortex en van een onbepaald type vuursteen
met een oude patina (tabel 90). ¹⁹² Roche & Tixier 1982.
185
—