Archeologisch onderzoek in de omgeving van het prehistorische

en jongere afzetting is dan de kalkrijke löss.207
Dat de diepte van de kalkloze löss gelijke tred
houdt met het huidige oppervlak betekent dat
het tegenwoordige reliëf in zekere mate correspondeert
met dat van de kalkrijke löss. Kortom,
de huidige hoogtes en laagtes waren al aanwezig
na de afzetting van de kalkrijke löss.
In de boringen zijn op verschillende plaatsen afwijkende
bodemprofielen vastgesteld die duiden
op de aanwezigheid van grondsporen. Het antropogene
karakter van de sporen kon meestal
niet met zekerheid worden bepaald; zelfs de
aanwezigheid van vondstcategorieën als vuurstenen,
aardewerk, leem, natuursteen en gecremeerd
bot in een spoor geven geen zekerheid.
Deze vondstcategorieën zijn talrijk in het gebied
en hoeven niet noodzakelijk de ouderdom of genese
van het spoor aan te geven. Het ontbreken
van donkergrijs humeus bodemmateriaal in de
aangeboorde sporen, dat kenmerkend is voor de
bouwvoor, geeft wel aan dat ze gevormd zijn
voor de (sub)recente aanleg van de landbouwpercelen.
Ook de veelal gehomogeniseerde vulling
duidt op een aanzienlijke ouderdom van de
sporen. De tot nu verzamelde gegevens wijzen
erop dat de sporen vooral voorkomen aan de
randen van De Kaap. Het kan gaan om neerslag
van menselijke activiteiten, maar eveneens om
het gevolg van verschillende abiotische en biotische
processen. Hierbij kan worden gedacht aan
geulen die door erosie zijn ontstaan en die later
weer zijn opgevuld met sediment, aan (kleine)
depressies die zijn opgevuld met colluvium, of
aan boomvallen. Boom- of windvallen mogen
worden verwacht in de bodems van de plateauranden
die door erosie instabiel zijn geworden.
Door het geofysische onderzoek was het mogelijk
om patronen in de grondsporen te ontdekken
en de omvang ervan te bepalen. Een voorbeeld
hiervan zijn de twee of drie langwerpige
anomalieën op perceel 140G. Een van deze anomalieën
is in de boorraaien K en K-K vastgesteld
en is geïnterpreteerd als greppels. Geofysisch
onderzoek is ook uitgevoerd op de percelen
009G, 105G en 024G langs de zuidrand van het
Savelsbos, met als doel de zuidoostelijke grens
van het mijnbouwgebied vast te stellen. Dit le-
verde meerdere puntlocaties op die mogelijke
schachten representeren. In één van die schachten
op perceel 105 is geboord. Het grondspoor in
deze boring (no. 603) reikte tot een diepte van
240 cm en leverde 195 artefacten en 427 mogelijke
artefacten op. Waterbolk heeft op perceel
105 door een opgraving enkele schachten ontdekt
die door het geofysische onderzoek opnieuw
zijn geregistreerd.208
In veel gevallen werd het fysisch-geografische
booronderzoek gecombineerd met archeologische
boringen; hiervoor werd een boor met een
diameter van 12 cm gebruikt. Het opgeboorde
sediment werd per bodemhorizont of per bepaalde
laagdikte verzameld en met water gezeefd
over een maaswijdte van 2 bij 2 mm. In totaal
zijn er 150 boringen uit 7 raaien gezeefd.209
Dit leverde 4210 vondsten op (tabel 111). Het gemiddelde
aantal vondsten per boring in een raai
varieert van 160 in boorraai M op perceel 105G
tot 0,7 per boring in raai K-K. De vondsten bestaan
voor 99,2% uit vuursteen en overig natuursteen.
Gecremeerd bot, gebakken leem en
handgevormd aardewerk is zelden aangetroffen.
Uit tabel 111 blijkt dat ruim 78% van de vondsten
is geïnterpreteerd als mogelijk vuurstenen artefact.
Het zijn veelal kleine fragmenten vuursteen
(< 5 mm) waarvan niet met zekerheid kan worden
gezegd of het artefacten zijn. Hetzelfde
geldt voor de verbrande fragmenten vuursteen,
deze omvatten 6,1% van de vondsten. De verbranding
is vaak intens, waardoor niet kan worden
vastgesteld of het artefacten zijn geweest.
De mogelijke artefacten komen voor het merendeel
uit de bouwvoor (57,4%) en het colluvium
(18,4%).210 De verbrande fragmenten vuursteen
stammen eveneens voornamelijk uit de bouwvoor
(71,5%) en het colluvium (18%). De oorsprong
van de vuurstenen artefacten ligt voor
42% in de bouwvoor, voor 12,9% in het colluvium,
ca. 6,5% komt uit een onverstoorde
bodemhorizont en 38,6% stamt uit een
grondspoor. Natuurstenen artefacten komen
voor 32,4% uit de bouwvoor, 9% uit het colluvium,
46,8% uit een onverstoorde bodemhorizont
en 11,7% uit een grondspoor. Als we aanne-
231
—
²⁰⁷ Mücher 1973.
²⁰⁸ Waterbolk 1994.
²⁰⁹ De gegevens uit boorraai C van perceel
731G zijn niet meegerekend, omdat de
vondsten voornamelijk uit een secundaire
context
stammen.
²¹⁰ Wanneer de mogelijke artefacten (n=427)
uit de veronderstelde mijnschacht op
perceel 105 (boring 603, boorraai M) niet
worden mee gerekend, bedragen de percentages
voor de bouwvoor en het colluvium
respectievelijk 65,8 en 21,1.
²¹¹ X² = 96,8, df = 1, p = 0,00.
²¹² X² = 140 df = 1, p = 0,00.