Archeologisch onderzoek in de omgeving van het prehistorische

182
—
8.1.5.2 Conclusie en discussie
Perceel 349G is onderworpen aan een veldverkenning
door middel van een steekproef van vier
transecten die samen 234 vakken van 5 x 5 m of
5850 m2 beslaan.
Hierbij werden 199 stenen artefacten verzameld,
195 van vuurstenen en 4 van kwartsiet.
De gebruikte vuursteen is vrijwel uitsluitend van
lokale herkomst, alleen een fragment van een
bijl die secundair is gebruikt als klopsteen is gemaakt
van lichtgrijze Belgische vuursteen. Naast
een artefact van Lixhe-vuursteen en een tweetal
van Valkenburg-vuursteen is er voornamelijk
Rijckholt-vuursteen gebruikt. De Rijckholt-vuursteen
heeft vrijwel uitsluitend een ruwe cortex.
In de assemblage gemodificeerde artefacten zijn
negen categorieën aanwezig, met een evenness
van 0,807. Bij de ongemodificeerde artefacten
zijn vijf categorieën aanwezig met een evenness
van 0,652. Het relatief brede scala aan gemodificeerde
artefacten met een geringe dominantie
van bepaalde categorieën is een aanwijzing dat
er op dit terrein vooral domestieke activiteiten
zijn uitgevoerd. Hierbij is gebruikgemaakt van de
categorieën bijl, schrabber, boor, steker en slijpsteen
en verschillende niet-specifiek gemodificeerde
artefacten, zoals geretoucheerde en afgeknotte
artefacten. Vuursteenbewerking lijkt
ook een belangrijke activiteit te zijn geweest op
dit perceel: de aanwezigheid van vier klopstenen
wijst hierop. Het relatief grote formaat (89% is
groter dan 50 mm) van de kernvernieuwingsstukken
wijst erop dat er ten minste een aantal
relatief grote stukken vuursteen is bewerkt. Mogelijk
gaat het om een gespecialiseerde vuursteenbewerking
die was gericht op klingen. Het
aandeel (25,6%) klingen bij de ongemodificeerde
artefacten is groot. De klingen zijn zeer frequent
gebroken (95,6) en bestaan voor de meerderheid
(55,5) uit brede klingen (>26 mm). Ook zijn er
drie klingen die in gebroken toestand nog langer
zijn dan 80 mm. Ook de grote klingkern wijst
erop dat er lange en brede klingen zijn geproduceerd.
Deze vuursteenbewerking waarbij relatief
grote stukken vuursteen zijn gebruikt op een afstand
van ca. 800 m van het mijngebied in het
Savelsbos, is opmerkelijk. Het geringe aandeel
van artefacten met cortex (23,6%) en het nagenoeg
ontbreken van artefacten met meer dan
76% cortex (n=5) wijzen er niet op dat er ruwe
brokken vuursteen zijn bewerkt.
Ca. 35% van de gemodificeerde artefacten uit de
steekproef is als gebroken artefact achtergelaten.
Verbrande gemodificeerde artefacten komen
niet voor en slechts 4,5% van de ongemodificeerde
artefacten vertoont sporen van
calcinering.
De vondsten concentreren zich aan de oostzijde
van het perceel met een concentratie van vondsten
in het zuiden van de transect midden-oost.
De typologische samenstelling wijkt niet noemenswaardig
af van de overige vondsten van
het perceel. Het enige onderscheidende is dat
het om relatief grote artefacten gaat.
De archeologische resten geven alleen uitsluitsel
over het gebruik van het terrein in het (Vroeg- en
Midden-)Neolithicum. Het Vroeg-Neolithicum
(LBK) manifesteert zich door een aantal gebroken
klingen.
8.2 Steenbergen
In het gebied Steenbergen zijn in 2009 twee percelen
(068G en 069G) verkend. Het gebied ligt
ten noorden van het Savelsbos en de Schone
Grub (afb. 1).
8.2.1 Perceel 068G
Perceel 068G is op 24 en 25 oktober 2009 aan
een oppervlaktekartering onderworpen door
middel van een raai van 10 m breed en 250 m
lang met een noordwest-zuidoostelijke oriëntatie
(afb. 117). Het perceel was geëgd en ingezaaid
maar nog niet uitgeregend, waardoor de vondstzichtbaarheid
matig was. De transecten zijn verkend
in eenheden van 5 x 5 m (vondstnummers
1308 t/m 1408). In totaal zijn 100 vakken verkend
(2500 m2). Dit resulteerde in 31 vuurstenen artefacten,
245 stukken onbewerkte vuursteen en 2
fragmenten verbrande vuursteen. Vanwege de