Archeologisch onderzoek in de omgeving van het prehistorische

58
—
¹⁵¹ Het onderzoek is door GT Frontline uitgevoerd.
Deze paragraaf is een samenvatting
van een GT-Frontline rapport (Van
den Oever & Van der Roest 2011).
kartering en booronderzoek is het geofysische
onderzoek uitgebreid naar perceel 140G, met als
doel grondsporen te karteren.
Afbeelding 25 laat in het zuidwesten, op perceel
009G, een blok van 110 x 50 m zien dat is gemeten
in een raster van 1 bij 1 meter. Aan de noordzijde
is een strook gemeten van hoge weerstand.
De hoge weerstand wordt hoogstwaarschijnlijk
veroorzaakt door verdroging door het naastliggende
bosperceel. Enkele lijnen van hoge weerstand
in de metingen zijn als moderne perceelsgrenzen
te interpreteren. In de zuid-westelijke
hoek van het onderzoek komt een zone van
hoge weerstand in de meting naar voren. Dit
komt overeen met een gebied dat beduidend
lager ligt en waar maasgrind aan de oppervlakte
komt. Hier wordt de lösslaag dunner en is deze
zelfs nagenoeg afwezig. De hoge weerstand
wordt hier veroorzaakt door het grind in de ondergrond.
In dit gebied zijn twee punten van
hoge weerstand waargenomen, die mogelijk
kunnen worden geïnterpreteerd als mijnschachtmonding.
Een interpretatie als boomval is echter
ook mogelijk.
Op perceel 140G is een gebied van 200 x 60 m
onderzocht in een raster van 1 x 1 m. Het doel
hiervan was grote lijnvormige elementen en/of
clusters sporen in kaart te brengen.
De resultaten van de weerstandsmetingen laten
een streeppatroon zien dat wordt veroorzaakt
door de ploegrichting in combinatie met de looprichting
tijdens het verrichten van de metingen.
De gemeten waarden vertonen slechts kleine
verschillen. Hierdoor kunnen de meetresultaten
gedetailleerder in beeld worden gebracht en zijn
zeer kleine variaties, zoals veroorzaakt door de
ploeg- en looprichting, zichtbaar in de meetresultaten.
In de meting zijn enkele lineaire structuren
van hoge weerstand (rood) te zien (afb. 26).
De twee blauwe lijnen op afbeelding 27 duiden
hoogstwaarschijnlijk op de aanwezigheid van
twee greppelstructuren. Op deze locaties kwam
een duidelijke onderbreking naar voren van de
natuurlijke bodemopbouw. Dit kan duiden op de
aanwezigheid van een opgevulde greppel. De
groene lijn geeft mogelijk de ligging van een
greppel aan. Het kan hier echter ook een natuurlijke
waterloop zijn geweest die (later) dienst
heeft gedaan als greppel. Deze zone van hoge
weerstandswaarden komt namelijk exact overeen
met het laagste punt in het hier gelegen
droogdal. Mogelijk wordt deze strook van hoge
weerstandswaarden veroorzaakt door sortering
van zandig materiaal in de waterloop van dit
droogdal en is er geen verband met de antropogene
greppels. De aard van de zones van hoge
weerstand in het zuiden en het noorden, die in
de interpretatie met een blauwe ruit zijn gearceerd,
is vooralsnog niet te duiden.