Opleiden en leren van laaggeschoolden in Nederland - website ...

De minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie geeft in de voortgangsrapportages Groot
Project Inburgering informatie over de stand van zaken van de ontwikkeltrajecten van de
Taskforce. Daaruit blijkt dat deze trajecten nagenoeg zijn afgerond. De resultaten zijn voor
alle gemeenten in schriftelijke en digitale vorm beschikbaar.
Het informatiemodel is klaar om bij het rijk en de gemeenten ingevoerd te worden, maar dat
zal enige tijd vergen. De Taskforce verwacht dat het model op zijn vroegst in 2004
operationeel zal zijn.
De knelpunten die in het IBO-onderzoek worden genoemd sluiten aan bij de eerder door de
Algemene Rekenkamer gesignaleerde problemen.
De IBO- werkgroep vindt dat de relatie tussen de beleidsmatige en de financiële
verantwoordelijkheid voor het inburgeringsbeleid onduidelijk is, doordat de inburgering
onder vier ministeries valt (BZK, OCW, VWS en SZW). De werkgroep pleit ervoor om één
moment af te spreken voor de inhoudelijke en financiële verantwoording over al deze
beleidsterreinen. Alleen dan kan inzichtelijk worden hoeveel geld er met de inburgering
precies gemoeid is en wat de resultaten van het beleid zijn.
Verder vindt de IBO-werkgroep het niet voldoende duidelijk welke resultaten van de
inburgering worden verwacht: naar welk niveau van kennis of vaardigheid wordt gestreefd,
welke vooruitgang moet er gemaakt worden. In het IBO-onderzoek worden de resultaten van
de evaluatie van de WIN meegenomen. Uit die evaluatie bleek (evenals uit het rapport van
de Algemene Rekenkamer) dat de aangeboden 600 uur taalonderwijs voor de meeste
nieuwkomers niet toereikend is om voldoende Nederlands te leren. Het is echter onduidelijk
wat de gevolgen zijn als een deelnemer aan een inburgeringstraject het bedoelde niveau van
kennis of vaardigheden niet haalt. De IBO -werkgroep vindt dat gemeenten en instellingen
de deelnemers aan inburgeringstrajecten meer moeten stimuleren om goede resultaten te
behalen. Maar zij vindt ook dat de inburgeringstrajecten flexibeler moeten worden om beter
aan te kunnen sluiten bij de mogelijkheden en behoeften van de deelnemers. Daarvoor is
onder andere nodig dat het minder gecompliceerd wordt om middelen voor inburgering en
andere middelen met elkaar te combineren in één inburgeringstraject.
Verder beveelt de IBO-werkgroep aan:
• een inburgeringstoets en een bijbehorend systeem van examineren in te stellen. Daarbij
moet duidelijk worden gemaakt wat de gevolgen zijn als de inburgeringstoets niet wordt
gehaald. Te denken valt aan een koppeling met de verblijfsstatus of aan financiële
gevolgen.
• ook andere onderwijsinstellingen dan de ROC's de mogelijkheid te geven om
inburgeringstrajecten te verzorgen. Er moet een systeem komen om instellingen
hiervoor bevoegd te verklaren. Onder bepaalde voorwaarden moeten instellingen met
elkaar kunnen concurreren.
Om de aanbevelingen van de IBO-werkgroep te kunnen uitvoeren zouden zowel de WIN als
de WEB als de Vreemdelingenwet gewijzigd moeten worden. De werkgroep heeft haar
aanbevelingen uitgewerkt in drie mogelijke beleidsscenario's. De minister van GSI heeft het
IBO-rapport beschikbaar gesteld aan de Tweede Kamer. Hij achtte het een zaak van het
volgende kabinet om een inhoudelijke reactie op het rapport te geven en aan de Tweede
Kamer te sturen.
De Algemene Rekenkamer stelt vast dat de bevindingen van de IBO-werkgroep
overeenstemmen met de bevindingen op grond van haar eigen onderzoek in 2000. De
aanbevelingen van de werkgroep wijzen in dezelfde richting als die van de Rekenkamer, zij
het dat de IBO-werkgroep op onderdelen verdergaande stappen aanbeveelt.
32 Opleiden en leren van laaggeschoolden in Nederland, CINOP, juni 2004