Beleggen in parkeergarages: hoe bepaal ik de waarde? - parkeer24

51
Beleggen in parkeergarages 2009
zaakbelastingen (afgekort: OZB). Het waterschap gebruikt de WOZ-waarde als basis voor een
waterschapsbelasting. Deze belasting noemt men ook wel de waterschapsomslag voor
gebouwde onroerende zaken. Ongebouwde onroerende zaken, zoals percelen grond, vallen
dus niet onder deze belasting. Tot slot gebruikt de Rijksbelastingdienst de WOZ-waarde voor
het vaststellen van de aanslagen inkomstenbelasting en vennootschapsbelasting (IB en Vpb).
De hoogte van de WOZ-waarde bepaalt de fiscale afschrijvingsmogelijkheden van de
onroerende zaak.
Er wordt onder Wet WOZ onderscheid gemaakt tussen woningen en niet-woningen.
Niet-woningen worden gewaardeerd op de waarde in het economische verkeer of op de
gecorrigeerde vervangingswaarde. Volgens de Wet WOZ is hoogste van die twee waarden de
WOZ-waarde. Formeel gesproken moeten voor een niet-woning dus twee waarden worden
bepaald, waarna de gemeente de hoogste kiest als WOZ-waarde. Meestal zal echter van
tevoren wel duidelijk zijn welke waarde het hoogst is. Er hoeven dan niet twee taxaties te
worden verricht.
Waarde in het economische verkeer
Het begrip waarde in het economische verkeer betekent eenvoudig gezegd: de vrije
verkoopwaarde van het pand. Met, huur, verhuur, hypotheken en andere zakelijke rechten
(zoals erfpacht) wordt bij de WOZ-waardering geen rekening gehouden. Het pand wordt
gewaardeerd alsof u het volledig eigendom van de woning in handen heeft. De waarde in het
economische verkeer kan volgens, Wet WOZ, aan de hand van de volgende methoden worden
bepaald (WOZ Informatie, 2007):
• Vergelijkingsmethode: voor het vaststellen van de waarde in het economische verkeer
wordt vaak gebruik gemaakt van verkoopcijfers van vergelijkbare panden uit het
kadaster. In het kadaster worden immers de meeste verkopen van onroerende zaken
ingeschreven.
• Huurwaardekapitalisatiemethode: bij de bepaling van de waarde in het economische
verkeer van niet-woningen wordt vaak ook nog vergeleken met huurcijfers van
vergelijkbare panden. Van niet-woningen zoals bijvoorbeeld winkels en kantoren zijn
veelal huurprijzen bekend. Door deze huren te analyseren kan een gemiddelde
huurwaarde worden berekend voor een bepaald type niet-woning. De huurwaarde
wordt vermenigvuldigd met een kapitalisatiefactor. Deze factor drukt uit hoeveel maal
de jaarhuurwaarde men bij verkoop bereid zou zijn te betalen voor het pand. Bij het
bepalen van de factor wordt rekening gehouden met zaken als inflatie, de rentestand,
Jouke Schneider