Download - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel II Internationaal
25
In artikel 51, derde lid, van Verordening (EG) nr. 883/2004 is bepaald dat als een
uitkering alleen kan worden toegekend als de betrokkene verzekerd is op het moment
dat het verzekerde risico intreedt, deze voorwaarde wordt geacht te zijn vervuld als de
betrokkene op dat moment in een andere lidstaat verzekerd is of uit een andere lidstaat
een uitkering voor dat risico is verschuldigd. Deze bepaling is van belang voor de
toepassing van de Anw omdat daarin de voorwaarde wordt gehanteerd dat de overledene
verzekerd moet zijn op datum overlijden.
In de situatie waarin geen sprake is van verzekering bij het intreden van de verzekerde
gebeurtenis is de vraag wanneer een uitkering verschuldigd is in de zin van artikel 51,
derde lid. Deze vraag is van belang omdat in sommige lidstaten een keuze kan worden
gemaakt tussen uitkeringen die verschillende risico’s dekken, bijvoorbeeld de eigen
arbeidsongeschiktheid en het overlijden van de partner.
Uit het arrest Pérez García blijkt dat geen sprake is van anticumulatie in de zin van
Verordening (EG) nr. 883/2004 als het nationale recht de keuze biedt tussen twee
uitkeringen en een keuze voor de ene uitkering automatisch leidt tot de complete
weigering van de andere uitkering. Naar aanleiding van het arrest wordt daarom
voorgesteld dat de SVB voortaan uitsluitend aanneemt dat een uitkering verschuldigd is
uit een andere lidstaat als een uitkering daadwerkelijk is toegekend. Dit betekent onder
meer dat wanneer een arbeidsongeschikte nabestaande in een lidstaat moet kiezen tussen
een invaliditeitspensioen en een nabestaandenuitkering, de SVB aanneemt dat geen
nabestaandenpensioen verschuldigd is in de andere lidstaat als gekozen wordt voor de
ontvangst van invaliditeitspensioen.
Jurisprudentie
HvJ EU van 20 oktober 2011, zaak C-225/10 (Pérez García), nog niet gepubliceerd.
SB2151
Samenloop van uitkeringen
artikel 52, lid 4, bijlage VIII, Deel 1 en artikel 53 Vo. 883/2004
Conform bijlage VIII, Deel 1, van Verordening (EG) nr. 883/2004 mag bij aanvragen
om ouderdomspensioen krachtens de AOW van een dubbele berekening als bedoeld in
artikel 52, eerset lid, onder b Verordening (EG) nr. 883/2004 worden afgezien. Dit
betekent in de praktijk dat ook in het geval dat een AOW-gerechtigde aan de wetgeving
van meer dan één lidstaat onderworpen is geweest het recht op AOW slechts wordt
vastgesteld aan de hand van de nationale wetgeving. De SVB hanteert echter het beleid
dat nog wél een dubbele berekening wordt uitgevoerd ten aanzien van de toeslag voor
de jongere partner voor zover er samenloop bestaat tussen deze toeslag en een
buitenlandse wettelijke uitkering welke is gebaseerd op tijdvakken van verzekering van
die partner. Indien de SVB de hoogte van de toeslag in die situatie uitsluitend zou
bepalen aan de hand van het nationale recht zou er sprake zijn van dubbele korting op de
toeslag, namelijk korting wegens niet verzekerde jaren en korting in verband met de
inkomsten die de jongere partner op basis van die buitenlandse tijdvakken ontvangt.
Door de hoogte van de toeslag vast te stellen aan de hand van de pro rata berekening als
bedoeld in artikel 52, eerste lid, onder b Verordening (EG) nr. 883/2004 treedt dit
nadeel niet op aangezien artikel 54, eerste lid Verordening (EG) nr. 883/2004 verbiedt
een aldus berekende uitkering te anticumuleren met een andere uitkering van gelijke
aard. In de praktijk betekent dit dat een buitenlandse wettelijke uitkering niet in
mindering wordt gebracht op de AOW-toeslag.