Download - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel I AOW, Anw, AKW, Remigratiewet, MKOB, TOG, TAS en TNS
59
Het beleid van de SVB is om, behoudens gevallen waarin artikel 61, tweede lid, of artikel 62 Wfsv van toepassing is, te
trachten een onderzoek in te stellen bij de betrokkene om de oorzaak van het niet betalen te achterhalen. Als de
betrokkene aangeeft dat er omstandigheden zijn op grond waarvan het niet betalen hem niet kan worden verweten,
wordt zorgvuldig beoordeeld of er van een niet toerekenbaar niet betalen sprake is. Financiële en sociale aspecten
spelen daarbij een rol. Ernstige verslaving, detentie, schuldsanering en faillissement aan de zijde van de verzekerde, of
een inkomen op volstrekt minimumniveau kunnen bijvoorbeeld omstandigheden vormen om niet tot schuldignalatigverklaring
over te gaan.
Blijkt niet van bijzondere omstandigheden waarom betrokkene niet heeft betaald, dan vindt schuldig-nalatigverklaring
plaats.
Lukt het niet om betrokkene te bereiken, of reageert hij niet, en wijzen de door de Belastingdienst aangedragen
gegevens op schuldige nalatigheid, dan wordt betrokkene eveneens schuldig nalatig verklaard.
De artikelen 61 en 62 Wfsv zijn op 1 januari 2006 in werking getreden. Uit de uitspraak van de CRvB van 27
augustus 2009 vloeit voort dat deze bepalingen ook van toepassing zijn op de beoordeling van schuldige nalatigheid
over tijdvakken gelegen voor 1 januari 2006.
Jurisprudentie
CRvB 27 augustus 2009, LJN: BJ7419
SB1051
Overgangsvoordelen AOW
artikel 55, artikel 56 en artikel 57 AOW
Aangezien de AOW op 1 januari 1957 in werking is getreden, zou voor het jaar 2007 niemand aanspraak kunnen
maken op een volledig pensioen. Om deze situatie op te lossen, is in de artikelen 55 en 56 AOW een
overgangsregeling getroffen, volgens welke de jaren tussen de 15e verjaardag van de verzekerde en 1 januari 1957 met
verzekerde jaren uit hoofde van de AOW worden gelijkgesteld, mits de verzekerde na zijn 59ste zes jaren in Nederland
heeft gewoond, hij in Nederland blijft wonen en Nederlander is.
Op basis van artikel 57 AOW zijn twee Koninklijke Besluiten tot stand gekomen op grond waarvan de in artikel 56
AOW gestelde nationaliteits- en wooneisen onder bepaalde voorwaarden terzijde kunnen worden gesteld. Het betreft
hier het Besluit gelijkstelling niet-Nederlanders met Nederlanders (KB 605) en het Besluit gelijkstelling van wonen
buiten het Rijk met wonen binnen het Rijk (KB 632).
De in de artikelen 55 en 56 AOW opgenomen wooneisen ter verkrijging van het recht op de nationale
overgangsvoordelen kunnen niet met een beroep op artikel 10 van Vo. 1408/71 terzijde worden gesteld. Dit blijkt uit
het arrest van het HvJ EG van 2 mei 1990 (Winter-Lutzins).
De nationaliteitseis van artikel 56 AOW en de nationaliteitseisen in de op artikel 57 AOW gebaseerde Koninklijke
Besluiten kunnen opzij worden gezet uit hoofde van de in internationale regelingen opgenomen discriminatieverboden
naar nationaliteit. In verband met ontwikkelingen in de rechtspraak van het HvJ EG is dit gegeven mede van belang
geworden voor gezinsleden en nabestaanden van personen die vallen onder de werkingssfeer van Vo. 1408/71 en de
overeenkomsten die tussen de EG en enkele derde landen zijn afgesloten (zie hiervoor tevens Deel II, Gezinsleden en
nabestaanden, SB2123 en Reikwijdte van de non-discriminatiebepalingen ten aanzien van gezinsleden, SB2166).
In het bijzonder naar aanleiding van arresten van het HvJ EG van 30 april 1996 (Cabanis) en 3 oktober 1996
(Hallouzi), heeft de SVB voor dergelijke gezinsleden en nabestaanden het volgende beleid ontwikkeld.
SB1052
Gezinsleden en nagelaten betrekkingen van werknemers en zelfstandigen die onder de personele
werkingssfeer van Vo. 1408/71 vallen