Download - Svb

SVB Beleidsregels
| Deel I AOW, Anw, AKW, Remigratiewet, MKOB, TOG, TAS en TNS
64
CRvB 10 februari 1988, RSV 1988/226
CRvB 12 december 1990, RSV 1991/265
CRvB 9 januari 1991, RSV 1992/16
CRvB 22 juli 1994, KBW 1992/106 en 107, n.g.
CRvB 27 december 1995, RSV 1996/252
CRvB 17 juli 1996, PS Katern 1997/1/1
SB1058
Recht op AOW, Anw en kinderbijslag in het buitenland
artikel 8a, artikel 9a AOW, artikel 32a, artikel 32b Anw, artikel 7b AKW, artikel 2 Wet van 9 december 2004, Stb. 2004,
715
De hiervoor genoemde bepalingen zijn door middel van de Wet Beperking Export Uitkeringen (Wet BEU) aan de
AOW, Anw en AKW toegevoegd. Doel van deze bepalingen is dat export van uitkeringen naar het buitenland niet
plaatsvindt of beperkt wordt indien in het land waarnaar export zou plaatsvinden onvoldoende controle op de
rechtmatige betaling van de uitkering kan worden uitgeoefend.
Hoofdregel is dat geen (Anw en AKW) of slechts een gedeeltelijk recht (AOW) op uitkering bestaat indien de
belanghebbende of een gezinslid van wie het recht op of de hoogte van de uitkering mede afhankelijk is, in het
buitenland woont. Van deze hoofdregel kan worden afgeweken:
Voor personen die wonen in een land waarin op grond van een verdrag of een besluit van een volkenrechtelijke
organisatie recht op een uitkering kan bestaan. Een dergelijk recht kan bestaan ongeacht de vraag of het verdrag
dan wel besluit handhavingsbepalingen bevat.
Voor bepaalde categorieën personen en voor personen wonend in Aruba, in Curaçao, in Sint Maarten of in de
openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius of Saba op grond van het Besluit afwijkende regels beperking export
uitkeringen.
Het begrip wonen in de hiervoor weergegeven bepalingen uit de AOW, Anw en AKW wijkt niet af van het begrip
wonen bij de beoordeling van ingezetenschap. De beleidsregels in Deel I, Ingezetene / wonen, SB1022 zijn dus van
overeenkomstige toepassing.
Indien een betrokkene woont in een land waarnaar export van een uitkering mogelijk is op grond van een verdrag of
een besluit van een volkenrechtelijke organisatie, bestaat recht op uitkering ook indien betrokkene zelf aan het verdrag
of het besluit als zodanig geen rechten kan ontlenen (bijvoorbeeld omdat hij niet onder de personele werkingssfeer van
het verdrag of besluit valt). Het is echter wel noodzakelijk dat de uitkering onder de materiële werkingssfeer van het
verdrag valt. Indien bijvoorbeeld een verdrag alleen ziet op ouderdomspensioenen en nabestaandenuitkeringen, kan dit
verdrag er niet toe leiden dat in het verdragsland recht op kinderbijslag bestaat. Dit leidt de SVB af uit de tekst van de
bepalingen van de Wet BEU en de parlementaire geschiedenis van deze bepalingen.
De Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid maakt de landen bekend waarin recht op een uitkering op grond
van een verdrag of een besluit van een volkenrechtelijke organisatie kan bestaan. De SVB gaat ervan uit dat deze
bekendmaking slechts declaratoire werking heeft, zodat een persoon die woont in een land waarin op grond van een
verdrag of een besluit van een volkenrechtelijke organisatie wel recht op uitkering kan bestaan, recht heeft op deze
uitkering ook indien het land niet voorkomt op de lijst van landen die door de minister is bekendgemaakt.
Ten aanzien van een aantal landen is in 2002 besloten dat de bepalingen van de Wet BEU niet worden toegepast,
ondanks het feit dat met die landen nog geen verdrag is gesloten dat de export van uitkeringen naar die landen
mogelijk maakt. Dit hield verband met het feit dat weliswaar vóór het moment waarop de overgangstermijn van de
Wet BEU verstreek - 1 januari 2003 - overeenstemming was bereikt over de tekst van een verdrag, maar dat de
beoogde toepassing van het verdrag per 1 januari 2003 niet is gerealiseerd. In afwachting van de ondertekening en
ratificatie van de betreffende verdragen, handelde de SVB alsof in de betrokken landen recht op uitkering op grond van