Eliëzer Kropveld: zijn leven - De Evangelist

Doen wij maar steeds, hetgeen de Heere ons heeft bevolen, en met onzen trouwen Verbonds-Godworden we nimmer beschaamd’.Achtentwintig jaar na de eerste publicatie van de brieven van Daniël Landsmann verzorgt Kropveldeen uitgave, getiteld Daniël Landsmann, een getuige uit Israël, samengesteld uit artikelen in het(Amerikaanse!) tijdschrift Zeuge der Wahrheit en door hem aangevuld. God heeft Landsmann, schrijftKropveld in het ‘voorbericht’, van de Talmud tot de Christus gebracht. 118 Hij zal in het levensverhaalvan Landsmann wel wat van zijn eigen geschiedenis herkend hebben. Kropveld heeft heel wat strijdgestreden en leed geleden alvorens hij Christus als de Messias beleed, maar daarna is zijn leven tochredelijk glad verlopen. Dit kan niet gezegd worden van Landsmanns leven, integendeel!Kropveld heeft er voor gezorgd, dat zijn geschiedenis ook in ons land bekend werd.Zending onder IsraëlOp initiatief van een tweetal provinciale synoden, die van Friesland en Noord-Holland, en deAlgemeene Zendingscommissie, kwam op de agenda van de synode van de ChristelijkeGereformeerde Kerk te ’s-Hertogenbosch (1875) het volgende punt te staan: ‘De Synode overwege ofhet niet wenschelijk is de Zending onder Israël te behartigen’. We kunnen aannemen, dat Kropveld –dan predikant in het Friese Koudum – mede achter dit initiatief zat. Het agendapunt zorgde op desynode voor ‘eenige discussie over de bezwaren en geestelijke voordelen, aan de Zending onderIsraël verbonden, bovenal over onze verplichtingen en roeping jegens Gods oude volk’. Toch benoemtde synode een ‘Commissie voor de Zending onder Israël’. De taak van de commissie is beperkt, ‘daarzij allereerst zal moeten afwachten of die zaak genoegzamen bijval en geldelijke ondersteuning vindt,en dan zal moeten omzien naar de beste middelen om tot het doel te komen, Israël te brengen aan devoeten van zijn Messias’. 119 Tot leden van de commissie werden ds E. Kropveld, ds D.K. Wielenga(1841-1902) en ds H. Beuker (1834-1900) benoemd. Drayer noemt Kropveld ‘de stuwende krachtachter het commissiewerk’. 120In een artikel in Wekstem XI no. 130 (9 november 1875) doet Kropveld verslag van de eerstevergadering van de commissie op 7 oktober 1875 ten huize van ds H. Beuker (toen predikant teAmsterdam). Meer dan wat we nu ‘brainstormen’ noemen deed de commissie niet, maar één ding waswel duidelijk: willen we iets doen, dan hebben we daarvoor geld nodig. Het geld kwam er. In DeBazuin (XXIV no. 50, 15 december 1876) schrijft Kropveld als secretaris-penningmeester van deCommissie voor de Zending onder Israël een artikel onder de titel ‘Wat doet de Commissie voor deZending onder Israël?’. De vraag werd van verschillende zijden gesteld, wat Kropveld als een‘verblijdend teeken des tijds’ beschouwt. Hij maakt er uit op, dat men niet onverschillig is als het gaatom het ‘lot van Gods oude volk’.De taak van de commissie is nog erg beperkt. Zij dient ‘om gelden in ontvangst te nemen, ten eindedaaruit eenigzins te besluiten of de zaak bijval en ondersteuning vindt’. De commissie werd in oktober1875 ingesteld en in veertien maanden tijd is er negenhonderd gulden ingezameld. Met dat geld moetnatuurlijk iets gebeuren. Zo wordt overwogen een traktaat ‘ter verspreiding onder Israël’ uit te geven,maar er is nog geen ontwerp en bovendien moet de synode zich nog over de verdere taak van decommissie uitspreken.De commissie zou graag zien, dat overal, maar vooral in grote steden, waar de meeste Jodenwonen, ‘bidstonden gehouden werden, verbonden met een collecte’. In sommige gemeenten gebeurthet al en anderen zullen er op korte termijn mee beginnen. Kropveld eindigt – curieus – met hetvolgende: ‘Nog een enkel woordeke. Is het niet opmerkelijk dat ik bijna niets, - ik geloof een gulden –ontvangen heb van vrienden buiten de Chr. Geref. Kerk? Wat is nu sektarisch: dat ik dit feit meê deel,of dat ,,de niet gescheidene broeders” mij niets hebben gezonden?’Ongeveer tien maanden later schrijft Kropveld in De Bazuin (XXV no. 26, 29 juni 1877) dat erinmiddels ruim zestienhonderd gulden door de penningmeester werd ontvangen. Daarom besloot decommissie een traktaat uit te geven, ‘in de hoop en met de bede, dat het door Israël gelezen, en voorIsraël ten zegen mag worden, terwijl we nadere besluiten van de e.k. Synodale vergaderingafwachten’. 121 Kerkenraden wordt verzocht het traktaat te verspreiden onder de Joden, terwijl ookjongelings-, jongedochters-, vrouwen- en zangverenigingen exemplaren zullen ontvangen terverspreiding. ‘Moge deze eerste zaadkorrel der Chr. Geref. Zending voor Israël rijke vrucht afwerpen118Kropveld, Daniël Landsmann, een getuige uit Israël (uit het Duitsch), Amsterdam 1897.Op een internetsite wordt Landsmann genoemd in een rij van ‘Prominent Jewish Believers in Messiah Yeshua’.119Handelingen CGK 1875.120M. Drayer, ‘De Christelijke Gereformeerde Kerken in de relatie Kerk-Israël’, in: Vrede over Israël XXV no. 6, december 1981.121Op 24 augustus 1877 is in De Bazuin (XXV no. 34) te lezen, dat de synode, die op 14 augustus bijeengekomen was, dezending onder Israël aanvaardde. De benoeming van een zendeling ad hoc is uitgesteld. Verder had Kropveld alspenningmeester nu inmiddels fl. 1777, 025 ontvangen.31