Eliëzer Kropveld: zijn leven - De Evangelist

wij op onze braafheid niet kunnen steunen, omdat, naar het Woord des Heeren, onze beste werkenzijn als een wegwerpelijk kleed’. Als dat beseft wordt, zal het ons tot ‘waarachtige schuldbekentenis’brengen ‘en ons vergeving doen vragen in het bloed van den Heere Jezus, die voor arme zondarenaan het kruis is gestorven, en den Heiligen Geest voor hen verworven heeft’. Wanneer we‘gemeenschap’ aan dat bloed hebben, dan zijn wij bereid te sterven en is de dood ‘niet meer voor onseen koning der verschrikking, maar een bode des vredes’.De Roepstem ter Bekeering 236De Here komt met de eis om ons te bekeren. Hij heeft het Woord aan ons gegeven en het verbond dergenade met ons opgericht. De meeste van de lezers zijn uit ‘christenouders’ geboren en gedoopt,maar velen ‘leiden een leven erger dan vele heidenen doen’. Wie zijn zonden niet heeft betreurd enbeleden, die geen verzoening gezocht en gevonden heeft in het bloed van de Here Jezus, die is diepongelukkig. Wij verdienen de hemel niet door goede werken, hoezeer die ook nodig zijn (namelijk alsvrucht van een nieuw leven, als bewijs van de oprechtheid van de bekering), de hemel ís gekocht doorhet lijden en sterven van de Here Jezus. ‘Vlucht dan tot dien Christus, indien ge ’t nog nimmer hebtgedaan, zooals het ter zaligheid geschieden moet’.Geen Tranen meer! 237Er worden heel wat tranen geschreid, maar het is een voorrecht te weten, dat er eenmaal geen tranenmeer zullen zijn (zie Openbaring 21: 4). ‘Omdat Christus tranen gestort heeft over des menschen afvalvan God, ja met sterke roeping en tranen Gode Zijn Vader zich geofferd heeft, daarom zullen allen, diedoor Golgotha’s offer de hemelpoort hoopen in te gaan, ervaren, dat alle smart en rouw isweggevloden, en dat eeuwige vreugde op hun hoofd zal wezen’. Of ook de lezer in die vreugde magdelen hangt ervan af, of hij of zij zichzelf heeft leren kennen ‘als een vreemdeling op aarde, die, metden dichter van den 119en Psalm heeft leeren bidden: ,,Verberg Uw geboden voor mij niet”’. Het gaaterom dat wij ‘vergeving hebben leeren afsmeeken in het dierbaar bloed van Christus’, zo niet, dankomen we ‘in een plaats waar weening en knersing der tanden zal zijn’.,,Ach, het zijn maar Paarlen!” 238Het onderwerp van dit traktaat wordt ingeleid door een verhaaltje over een Arabier, die in de woestijndoor honger en dorst werd gekweld. Op zijn tocht ontdekte hij een mooie tas, waarin hij hoopte eentros dadels of een fles water te vinden. Helaas, hij vond slechts sieraden. Hij wierp ze weg ‘met denkreet der wanhoop: ,,Ach, het zijn maar paarlen!”’.De conclusie uit dit voorbeeld is, dat aardse schatten lichamelijke honger en dorst niet kunnenbevredigen en nog minder ‘kunnen zij onze behoeften voor de eeuwigheid vervullen’. Zonder God zijnwe ‘nameloos arm’. Het gaat om de vreze des Heren, om het brood des levens. Wie in Christusgelooft ‘is reeds in dit leven gelukkig, en die zal eens de stad worden binnengeleid, wier twaalf poortentwaalf paarlen zijn, en wier straten van zuiver goud, gelijk doorluchtig glas, met harpgetokkel zullenworden betreden’. ‘…en God Drieëenig zal de rijkdom van al haar inwoners zijn’.,,Groot is de Diana der Efézeren!” 239Een traktaat naar aanleiding van Handelingen 19: 23-25. Demétrius, de zilversmid van Efeze,verdiende goud aan de verkoop van zilveren tempeltjes van Diana. Hij ziet, ‘door de prediking van eendoodeenvoudigen Jood’, zijn handel in het water vallen. Demétrius zet het volk aan tot het, twee uurlang, scanderen van de leus ‘Groot is de Diana der Efézeren; groot is de Diana der Efézeren’. In dehuidige tijd is dat roepen, volgens de auteur, nog niet opgehouden. Hij ziet dat in de ‘neutraleopenbare school’, die enorm wordt gepropageerd. Hij ziet dat in de vaccinatiedwang en in de‘Vergunning’ (tot het schenken van alcoholica). Het is ieders roeping, zegt Kropveld, ‘met allegeoorloofde middelen, zooveel mogelijk mede te werken, dat genoemde afgoden steeds minder huldeworde gebracht’. Bovendien moet worden beseft, dat wij geroepen zijn om de kinderen nietzogenaamd neutraal onderwijs te geven, en dat de kinderen opgevoed moeten worden ‘in de leeringen vermaning des Heeren’. Verder hebben we tegen overheidsbemoeiing die het geweten raakt tegetuigen en te bidden en moet de ‘drankzonde’ bestreden worden.236Breukelen 1911 – Traktaat nr. 491.237Breukelen 1913 – Traktaat nr. 568.238Breukelen 1913 – Traktaat nr. 569.239Breukelen 1913 – Traktaat nr. 570.74