10 juni 2004 Eindrapport Taakgroep Vernieuwing ... - Vecon

3 Variëteit en kwaliteitMeer autonomie voor scholen brengt de overheid in een principieelandere positie, verplicht de scholen om keuzes te maken voor schoolontwikkelingen deze keuzes en de consequenties ervan te verantwoorden.De ambitie is er, voorbeelden van scenario’s voor school-ontwikkeling en nieuwe vormen van verantwoording zijn voorhanden.De rol van de Inspectie zal verschuiven van algemeen naar meerspecifiek.Een andere positie voor de overheidHanteren van de algemene karakteristiek als richtsnoer blijft nietzonder gevolgen voor het beleid rond de onderbouw van het voortgezetonderwijs en de dagelijkse praktijk. Scholen zullen de individueleleerling en groepen leerlingen als maat nemen voor de inrichting vanhet onderwijs en daarom optimaal rekening houden met de verschillentussen leerlingen en de wensen van de omgeving. Wie dit serieusneemt, past de dagelijkse lespraktijk zoveel mogelijk aan bij dieverschillen. Daardoor ontstaat variëteit tussen en ook binnen scholen.Dat is gemakkelijk gezegd en het klinkt goed, maar het impliceertnogal wat voor de verhouding tussen overheid en scholen. Was voorheende inrichting (en dus niet de kwaliteit) van het onderwijs in descholen te toetsen aan algemeen geldende regels, in de toekomst zaldat niet meer het geval zijn. Wanneer het wettelijk kader slechtsbestaat uit een richtinggevende algemene karakteristiek en eenbeperkt aantal globale kerndoelen, zal de verhouding tussen overheiden scholen principieel anders worden.Deze voorstellen zijn daarin een eerste stap: ze betekenen meer daneen revisie, omdat ze wezenlijk anders zijn dan voorstellen uit hetverleden. Kon de overheid in het verleden de implementatie vanonderwijsveranderingen beheersen, nu komt zij in de positie dat zijvolgt en beoordeelt op welke wijze scholen gebruikmaken van debeleidsruimte. In plaats van het schoolbeleid en de schoolpraktijk tetoetsen aan de regelgeving zal zij de school vragen hoe zij in haarbeleidsontwikkeling de gegeven ruimte binnen de wettelijke kadersbenut, wat dit betekent voor de vormgeving van de dagelijkse praktijken hoe het staat met de kwaliteit en de opbrengst van het gebodenonderwijs. Verantwoording wordt daarmee anders én belangrijker.De opvattingen en voorstellen van de Taakgroep passen binnen KoersVO, de weg die de minister van OCW voor de komende jaren wil gaan:beter luisteren naar scholen, interactieve beleidsvorming, minderregels, meer ruimte.Beweging in de onderbouw / Hoofdrapport Taakgroep Vernieuwing Basisvorming 29