Justitie en politie in buitenlandse missies 4 | 10 - HiiL

14 Justitiële verkenningen, jrg. 36, nr. 4, 2010De menselijke kosten van het gewapende conflictHet gebrek aan leiding en capaciteit is het gevolg van dertig jaar langgewapende conflicten. Fysiek zijn de gevolgen van de oorlog overal:openbare gebouwen zonder elektriciteit, internet of verwarming, enillegale nederzettingen op de heuvels rond Kaboel waar de mensenwonen die naar de stad zijn getrokken op zoek naar een beter leven.In de Universiteit van Kaboel worden nu de bibliotheken opnieuwingericht, nadat de taliban de boeken verbrandden voor brandstofen de meest waardevolle voorwerpen hebben verkocht.Maar het is de bevolking die het meest lijdt onder de situatie. Doorde onveilige situatie blijft het maatschappelijk vertrouwen laag. Ineen publieke enquête die jaarlijks in Afghanistan wordt gehouden,zei 56% van de respondenten in 2007 nog: ‘Je moet in de omgangmet anderen heel voorzichtig zijn.’ Twee derde was van meningdat ‘mensen vooral aan zichzelf denken, en niemand helpen’.Buiten Kaboel en in de noordelijke provincies voelen mensen zichnog onveiliger (Asia Foundation, 2007, p. 28-30). Onder de hoogsteAfghaanse klassen geldt ook wantrouwen jegens iedereen dieniet tot dezelfde kring, familie, stam of etniciteit behoort. Dit isnatuurlijk niet bevorderlijk voor de saamhorigheid die nodig is ominstitutionele hervormingen door te kunnen voeren, of dit nu in derechtbank is, binnen de overheid of aan de universiteit.Veel academici en advocaten die in de juridische sector werkzaamzijn, zijn met hun families naar Pakistan of Iran gevlucht. Velen zijnzelf het slachtoffer geworden van fysiek geweld en foltering. Bijnaiedereen van 20 jaar of ouder lijdt aan het (ongediagnosticeerde)posttraumatische stresssyndroom. Persoonlijke relaties zijn ingewikkeld,ook omdat een verhuizing van grote invloed is op iemandsstatus. Veel juridische ‘academici’ hebben al meer dan twintig jaargeen onderzoek verricht. Er zijn 50-plussers die nog in de VerenigdeStaten, Australië, Frankrijk of Egypte hebben gestudeerd,en sommige wetenschappers hebben tijdens de Sovjetperiode inhet Oostblok kunnen studeren. Maar de meeste leraren jonger dan50 jaar hebben geen universitaire opleiding, of zijn in een madrassa(religieuze school) geschoold. Het gevolg is een overwaardering vandiploma’s die lang geleden door oudere collega’s zijn behaald, waardoorzij in hogere functies worden benoemd. Ook is er een enormevraag naar de werk- en opleidingsmogelijkheden die door de nieuwedonoren worden aangeboden.