Justitie en politie in buitenlandse missies 4 | 10 - HiiL

72 Justitiële verkenningen, jrg. 36, nr. 4, 2010de juridische faculteit zelf, een faculteit die bovendien een hechtegroep vormde, was het succes vele malen groter dan op de privéuniversiteit.Daar voerden de juristen slechts uit wat de universitaireleiding wilde, zonder als faculteit een hechte groep met relatieveautonomie te vormen. Op de eerste universiteit werd het projectduidelijk gezien als een mogelijkheid de kwaliteit van de juridischefaculteit te verbeteren; op de privé-universiteit was het meer eenmogelijkheid om geld binnen te halen voor de gehele universiteit, zijhet met extra aandacht voor de juristen. Het ownership, samen metsustainability, de buzz-woorden van ontwikkelingssamenwerking,was op de eerste faculteit duidelijk groter dan op de tweede.Ondertussen werkte ik parttime, eveneens voor het CILC, op hetLaw Development Centre (LDC), het Oegandese opleidingsinstituutvoor de rechterlijke macht en advocatuur in Kampala. Een van deproblemen daar was dat de kwaliteit van de opleiding op het LDCenorm achteruit was gegaan. Dit had te maken met het managementen met een dramatische achteruitgang van de kwaliteit vande universitaire juridische opleiding – het was een publiek geheimdat examens op Makarere University te koop waren – waardoor hetLDC zijn niveau naar beneden moest aanpassen. Bovendien was debetrokkenheid van het merendeel van de staf bij het instituut klein:velen hadden een privépraktijk als advocaat, waaraan aanmerkelijkmeer tijd werd besteed dan aan hun voltijdse baan op het instituut.Een uiterst gevoelig onderwerp. Ik heb te kort op het LDC gewerktom een zinvolle uitspraak over het succes van het project te doen.Institute of Legal Practice and Development, RwandaIn 2008 werd me de kans geboden het opleidingsinstituut voor derechterlijke macht in Rwanda op te zetten. Een unieke kans. Ik werdRwandees ambtenaar: Vice Rector in charge of Academic Affairs andResearch van het ILPD. De rector was van Oegandees-Rwandesekomaf. Samen waren wij de enige buitenlanders op het instituut,betaald door de Wereldbank, later gedeeltelijk door het Duitse CIM. 6De rest van de staf, twintig personen in totaal, allen jong en onervaren,was eind 2007 aangenomen. Het instituut bestond uit een6 Centrum für Internationale Migration und Entwicklung, zie www.cimonline.de/de.