Justitie en politie in buitenlandse missies 4 | 10 - HiiL

35Winning the hearts and minds inNederlands-IndiëKoloniale politie als opbouwmissieM. Bloembergen*‘Het belangrijkste werk, het installeren van een gezaghebbend bestuur, iseen moeilijker karwei dan met 15.000 militairen honderden Talibaan verslaan.’(Chin-A-Fo, 2010a)‘Ik kan u verzekeren, mijne heeren, dat zoowel onder den kleinen man, alsonder de lage en hoogere inlandsche ambtenaren, ons bestuur impopulair is.(...). Sinds het laatst van 1900 heerscht op Java een bepaald terrorisme, is eengeorganiseerd verzet ontstaan, dat op centra der bureaucratie niet begrepenwordt.’ (Van Heutsz, 1904-1905, p. 6, 10)De problematiek van internationale steun bij politieopbouw in(post)conflictueuze samenlevingen, zoals die zich momenteelafspeelt in Afghanistan, toont tot op zekere hoogte parallellen metde ontwikkeling van politie in koloniale samenlevingen. Daarnaastroept zij de vraag op naar het postkoloniale karakter van politie ininternationale vredesmissies (vergelijk Sinclair en Williams, 2007).Er is de bemoeienis van een externe (of internationale) macht,vertegenwoordigd door een kleine minderheid aan uitgezondendeskundigen, die naar interne orde, rust en instemming streeft. Dietracht dit door (her)opbouw van inheemse professionele politie naarwesters model te bereiken, maar blijft tegelijkertijd voor dat internegezag steunen op militair geweld. Er is het probleem van legitimiteit– de (her)opgebouwde politie heeft niet vanzelfsprekend het mandaatvan de bevolking om zorg te dragen voor orde en veiligheid. Ener is het probleem van loyaliteit en korpsgeest: hoe inheemse man‐* Dr. Marieke Bloembergen is als onderzoeker verbonden aan het Koninklijk Instituutvoor Taal-, Land- en Volkenkunde te Leiden. Dit artikel is gebaseerd op de onlangs vanhaar hand verschenen studie over de geschiedenis van de politie in Nederlands-Indië(Bloembergen, 2009).