Justitie en politie in buitenlandse missies 4 | 10 - HiiL

Politiële en justitiële samenwerking in buitenlands beleid EU93middelpunt van het beleid worden geplaatst, zijn de bestrijding vanterrorisme, de beheersing van migratieproblemen en de versterkingvan de politiële en justitiële samenwerking. In tweede orde gaathet om vier kwesties: verbetering van fundamentele rechten in derechtsstelsels van derde landen, de bestrijding van mensen handel,de justitiële samenwerking in civiele aangelegenheden en debescherming van kinderen.De organisatie van (politie)missiesAan de GBV- en GVD-kant van het beleid, om veiligheid in de EUen de wereld om haar heen te scheppen, heeft de EU zeker ook nietstilgezeten. Dit blijkt alleen al uit het aantal militaire, civiele enmilitair-civiele missies dat in de voorbije jaren werd georganiseerd:een twintigtal sinds 2003. Een kleine minderheid ervan betreft puurmilitaire missies, bijvoorbeeld in Bosnië-Herzegovina en Congo, diehetzij onder de vleugels van de NAVO, hetzij op eigen kracht doorde EU werden/worden uitgevoerd. In een enkel geval gaat het omeen gemengde missie (in Darfur). De overgrote meerderheid betreftdus civiele missies en meer bepaald politiemissies. Het betreftzowel betrekkelijk grote missies als die in Bosnië-Herzegovina (550politiemensen, inclusief staf), tot heel kleine missies als die in dePalestijnse gebieden met 33 ongewapende politiemensen en burgers.Sommige missies zijn vooral bedoeld om openbare orde enveiligheid te verzekeren en speciaal zware misdaad te beteugelen,andere hebben vooral ten doel de rechtspleging op poten te helpenzetten of een goed verloop van verkiezingen te bevorderen. DeEuropean Gendarmerie Force werd onlangs voor het eerst ingezet,in Haïti, om in het kielzog van de aardbeving openbare orde en rustte brengen.Dit overzicht laat zien dat de EU er op relatief korte tijd in is geslaagdom op een aantal plaatsen in de wereld op grotere en kleinere schaalhaar recente ambities als een internationale speler op het vlak vanvrede en veiligheid te realiseren. Dit heeft alles te maken met hetfeit dat de lidstaten in meerderheid beseffen dat de EU dingen voorelkaar kan krijgen die zij nooit of te nimmer alléén tot stand zoudenkunnen brengen. Daarbij komt natuurlijk dat het in meerderheidgaat om al bij al kleine missies met een civiel karakter en een civieloogmerk. Die zijn voor de meeste lidstaten veel meer acceptabel danmissies met een militair of een gemengd karakter (Keukeleire en