Justitie en politie in buitenlandse missies 4 | 10 - HiiL

Politiële en justitiële samenwerking in buitenlands beleid EU97De toekomst onder de rook van StockholmDe implementatie van het Verdrag van Lissabon voor de jaren 2010-2013 heeft op VVR-terrein vorm gekregen in het Programma vanStockholm – ‘Een open en veilig Europa ten dienste en ter beschermingvan de burger’ – dat ondertussen verder is uitgewerkt in eenActieplan van de Commissie. 3 Over de totstandkoming en inhoudvan dit programma valt van alles te zeggen, ook waar het gaat omde integratie van het JBZ-beleid in het buitenlands beleid van de EU(Fijnaut, 2009).In grote lijnen komen de plannen, uitgewerkt in hoofdstuk 7, er teneerste op neer dat wordt vastgehouden aan de uitgangspunten diein de voorbije jaren zijn ontwikkeld. In het bijzonder wordt evenwelde klemtoon gelegd op de eenheid van het beleid dat de EU voert endaarmee op de samenhang tussen het JBZ-beleid en het GVD-beleid:‘GVD-missies leveren ook een belangrijke bijdrage aan de interneveiligheid van de Unie in zoverre zij de strijd tegen zware internationalecriminaliteit in hun gastlanden ondersteunen en respectopbouwen voor de rechtsstaat.’Ten tweede worden het migratie- en asielbeleid en de strijd tegenernstige en georganiseerde criminaliteit en terrorisme, samen meteen veilige uitwisseling van informatie, een behoorlijke en doeltreffendejustitie en adequate civiele bescherming, aangemerkt als‘blijvende thematische prioriteiten’.Ten derde worden de geografische prioriteiten, de strategische partnersen de internationale organisaties genoemd waar het optredenvan de EU op zal worden toegespitst. De rij waarom het gaat, komtbekend voor: de Europese buurlanden, in het bijzonder kandidaatlidstaten,de Verenigde Staten, de Russische Federatie, China,India, Brazilië, het Zwarte Zeegebied, het Middellandse Zeegebied,West-Afrika, Centraal-Azië, Afghanistan, Pakistan, Bangladesh enhet Caribische gebied. Dat de VN en de Raad van Europa wordenbetiteld als de belangrijkste internationale organisaties van de EU,zal niet verwonderen. Opmerkelijk daarentegen is wel – zeker voorwie vertrouwd is met de geschiedenis van deze instelling (Fijnaut,1993; 1997) – dat nu ook Interpol wordt genoemd als ‘een belangrijkepartner van de Unie op rechtshandhavingsgebied’.3 PbEU 4 mei 2010, C 115; Brussel, 20 april 2010, COM(2010)171 fin.