türkiye psikiyatri derneği yıllık toplantısı

SB-15
110
14. Bahar Sempozyumu/Sözel Bildiriler
Major Depresyon ve Anksiyete Bozukluğunun Birlikte Görüldüğü
Durumların Klinik Özellikleri: Karşılaştırmalı Bir Çalışma
Hasan Karadağ 1 , Buket Özçaltepe 2 , Sibel Örsel 3 , Hakan Türkçapar 3
1 Sağlık Bakanlığı, 2 Serbest, 3 SB Dışkapı YBEA Hastanesi
AMAÇ
Bu çalışmada Major Depresyon, Anksiyete Bozuklukları ve ektanılı durumların bozukluk
şiddeti ve işlevsellik düzeylerindeki bozulma açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM
Çalışmaya 40 erkek ve 73 kadın olmak üzere toplam 113 hasta çalışmaya alınmıştır. Klinik
durumlarını değerlendirmek için Yapılandırılmış Klinik Görüşme Ölçeği, klinik tablonun şiddetini
belirlemek için Hamilton Anksiyete Ölçeği ve Hamilton Depresyon Ölçeği uygulanmış ve
bozukluk şiddeti Klinik Global İzlenim ile saptanmıştır.
BULGULAR
Hasta grupları, bozukluk şiddeti açısından değerlendirildiğinde, İGD puanları anksiyete
bozukluğu grubunda ortalama 57,56±7,45, depresyon grubunda ortalama 55,20±5,82, Karışık
anksiyete depresyon grubunda ortalama 57,14±7,06 bulundu. İGD puanları yönünden gruplar
arasında istatistiksel açıdan anlamlı farklılık saptanmadı (F=0,639, P=0,539).
Her üç grupta depresyon şiddeti açısından istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde farklıydı(F=26,48,
p=0,000). HAM-D puanları ile hastalık süresi arasında negatif, ektanı sayısı ile pozitif
korelasyon saptandı. HAM-A puanları ile ektanı sayısı arasında ise pozitif korelasyon saptandı.
SONUÇ
Yapılan çeşitli araştırmalarda, bu iki bozukluğun birarada bulunmasının hastalık şiddetini
arttırdığı ve buna bağlı olarak işlevsellik düzeyinde bozulmanın ve yeti yitiminin arttığı saptanmıştır
(1).Yapılan çalışmalar anksiyete bozukluklarının depresyondan daha erken yaşlarda başladığı
yönündedir (2).
Biz ektanı sayısındaki artışın, şimdiki epizod sırasındaki işlevsellik düzeyindeki bozulma
şiddeti ile korele olduğunu saptadık. Hastalık şiddeti belirteçlerinden olan Hamilton anksiyete ve
depresyon ölçek puanları ile ektanı sayısı arasında da korelasyon mevcuttu. Bu veriler hastalık
şiddetinin daha çok anksiyete belirtileriyle belirlendiği şeklindeki literatür bilgileriyle uyumluydu
(3).
Kaynaklar
1- Brown C, Schulberg HC, Madonia MJ ve ark. (1996) Treatment outcomes for primary care patients with
major depression and lifetime anxiety disorders. Am J Psychiatry, 153:1293-1300.
2- Grunhaus L., Harel Y. ve ark. (1988). Major depressive disorder and panic disorder: Effects of
comorbidity on treatment outcome with antidepressant medications. Clin Neuropharmacol 11:454–461
3- Regier D.A., Rae D.S., Narrow W.E. ve ark. (1998). Prevalance of anxiety disorders and their
comorbidity with mood and addictive disorders. Br J Psychiatry; 173 (Suppl 34): 24-28.