YLJCp0RQyPOOdiynuMlIWUZr0hQPxzdPHqBw=&limit=0&content_type=application/pdf&fsize=5859719&hid=15d36313c63ea7b3265f180e9f18adc3&media_type=document&tknv=v2&rtoken=876553fcd08c3e4d9acc94b407c85688&force_default=no

112 Tina Chanter
hi öğrenmeye zorlanan son kuşaklardan birine ait" olduğunu söyler ki, bu
felsefe tarihi "aşikar bir biçimde felsefede baskıcı bir rol oynamaktadır" (Deleuze
1995, 6). Marksizm, Freudcu psikanaliz ve Saussurecü dilbilim de baskıcıdır:
"Bunlar düşüncedeki yeni iktidar aygıtlarıdır" (Deleuze ve Parnet,
2002, 14). Deleuze felsefe tarihine geleneksel yaklaşımı "felsefenin kendi Oidipus
kompleksi versiyonu" (1995, 6) olarak adlandırır. Başka şeylerin yanı
sıra, Deleuze ve Guattari'nin itiraz ettikleri şey, Marksizm gibi düşünce sistemlerinin
eleştirdikleri kapitalizmi taklit eden evrenselcilikleridir (bkz.
1998, 20). Kendi felsefesini anti-sistematik olarak gördüğünü göstermez bu,
onun ve Guattari'nin "sistem kavramı"nın kendisinin değişmiş olduğunu görüyor
olduklarını gösterir (Deleuze ve Guattari 1994, 9). Deleuze sistematikliği
açık uçlu bir tarzda kavrar veya Paul Patton'un Jean-Clet Martin'e yönelik
olarak yapılmış bir saptamayı alıntılayarak söylediği gibi, "sürekli heterojenlik
içinde bulunan bir sistemi" (2000, 17) tahayyül eder. Heterojenliğin
veya farkın homojenliğe veya aynılığa göre ayrıcalıklı kılınması ve kavramların
nasıl yeni sorunlarla temas eder, farklı şekillenmelere yol açar veya aynı
şekillenmeleri yeni biçimlerde tekrar eder hale geldiği, Deleuze'ün Fark ve
Tekrar başlığını taşıyan en önemli kitaplarından birinde ele alınmıştır. Kavramlar
felsefeye hem yeni bir tarih hem de oynak bir coğrafya kazandıran
"yenilenme, yerini başka bir kavrama bırakma ve dönüşüm geçirmeden kaynaklanan
tahditlere maruz kalırlar; buna karşın kavramların kendilerine has
bir ölmeme biçimleri vardır" (Deleuze ve Guattari 1994, 8). Deleuze'e göre,
felsefe bir temaşadan çok bir düşünüm veya iletişimdir (bkz., Deleuze ve
Guattari 1994, 6). "Felsefenin nesnesi her zaman yeni olan kavramlar yaratmaktır
... Kavramlar göksel cisimler gibi bizim için hazır beklemezler. Kavramların
bulunduğu bir sema yoktur. Kavramlar icat edilmeli, imal edilmeli,
hatta yaratılmalıdır" (Deleuze ve Guattari 1994, 5). Ebedi ideaların bulunduğu
Platonik bir alem yoktur, bu dünyanın ötesinde bir hakikat yoktur.
Felsefe "sürekli bir konu dışına çıkma ve konudan ayrılma halidir" (Deleuze
ve Guattari 1994, 23).
Deleuze'ün felsefe tarihine belli bir yaklaşımı reddedişi, felsefe tarihinin
toptan bir biçimde mahkum edilmesi olarak ele alınmamalıdır. İtiraz ettiği,
belli bir hakim "düşünce imgesi"dir (bkz. Patton 2000, bölüm 1). Bu imgeye
göre felsefe tarihi "iktidarın temsilcisi" rolünü oynamıştır ... "Platon'u, Descartes'ı,
Kant'ı ve Heidegger'i ve şunun veya bunun onlar hakkındaki kitabını
okumadan nasıl düşünebilirsin? Düşünce uzmanları imal eden şahane bir
Cogito, sayı: 58, 2009