YLJCp0RQyPOOdiynuMlIWUZr0hQPxzdPHqBw=&limit=0&content_type=application/pdf&fsize=5859719&hid=15d36313c63ea7b3265f180e9f18adc3&media_type=document&tknv=v2&rtoken=876553fcd08c3e4d9acc94b407c85688&force_default=no

Psikanalitik ve Post-Yapısalcı Feminizm ve Deleuze 115
l'lnsellik resmine yol açarlar. Bedenin sözde "doğal" zemini "yapay" ile "dop;al"
olanın bir melezi haline gelir; bedenler artık toplumsal cinsiyetin üstünde
temellendiği sabit, edilgin bir zemin olarak tahayyül edilmezler. Aynı zamanda,
Gatens ve Lloyd'un sözleriyle, Spinoza'nın "felsefesi, modernliğin
lizerk bireysel kendilikle meşguliyetinin, cemaat idealleriyle yeniden bağlanmasına
izin verir, fakat zar zor kazanılmış olan bireyselliği her şeyi kapsayan
ve bireyselliği önceleyen kolektif bir kimliğe irca etmez" ( 1999, 2).
Deleuze ve Guattari'ye göre, Spinoza "filozofların prensi" sıfatını almayı
hak eder; çünkü belki de (onun verdiği ilhamı takip edecek kadar olgun
olan Bergson hariç) "aşkınlığa hiç taviz vermemiş olan tek filozof''tur
(1994, 48). Gatens ve Rosi Braidotti gibi feminist filozoflara o denli çekici
_
gelen, Spinoza'nın radikal içkinlik felsefesi, onun sonsuzca karmaşık, maddeci
bir tekçilik üstündeki vurgusudur. Braidotti için "radikal içkinlik mefhumu
iktidar ilişkilerini düşünmede politik bir üstünlük sağlamaktadır.
Eleştirel kuramı, özneyi içinde bulunduğu toplumsal iktidar ilişkileri içinde
ele alan bir etik ve ekolojik boyuta açar. Bilgi iddiaları öznelliğin içkin yapısına
dayanır ve soyut aşkınlığa doğru çekime direnmelidir (2002, 62). Gatens'ın
dediği gibi, Spinoza için "Rasyonalite bedensizleşmiş bir 'zihnin' aşkın
bir kapasitesi değil, etkin doğanın içkin bir gücüdür. Ne akıl ne de yasa
bize 'yukarıdan' gelir, bizim kolektif durumlarımızdan içkin bir biçimde gelişir.
İronik bir biçimde, tam da filozoflar, sıklıkla, aklın ve bilginin bedenliliğini
kabul etmeyi başaramadıkları için, yaptıkları 'akli' politika, ahlak ve
adalet açıklamalarında (bedenli) imgeleyişleri büyük bir rol oynar (Gatens
1996, 148). Gatens Spinoza'nın bize şu noktalarda yardımcı olduğunu ileri
sürer:
Spinoza bize, cinsiyet farklılığının (cinsiyet/toplumsal cinsiyet) ikici anlayışlarından
uzaklaşmakta, farklılıkları; ilişkisel güçler, kapasiteler ve duygulardan
müteşekkil göreli olarak dengeli, fakat dinamik ağların içinde
kurulmuş olarak anlamaya başlamakta yardım eder. Spinoza'nın içkin ve
monist varlık kuramı, cinsiyetli bedenler ile başka beden kompleksleri
-mesela siyasi beden (body politic) veya hukuk gibi diğer kurumsal biraradalıklar-
arasındaki bağlantıları kuramsallaştırmaya olanak tanır. Cinsiyetli
bedenler ancak bu kompleks biraradalıklar içersinde toplumsal ve politik
olarak anlamlı bedenler olarak üretilirler. .. Spinoza zihin ile beden
arasında hiçbir nedensel ilişki bulunamayacağını (zira bunların ikisi de
Cogito, sayı: 58, 2009