YLJCp0RQyPOOdiynuMlIWUZr0hQPxzdPHqBw=&limit=0&content_type=application/pdf&fsize=5859719&hid=15d36313c63ea7b3265f180e9f18adc3&media_type=document&tknv=v2&rtoken=876553fcd08c3e4d9acc94b407c85688&force_default=no

98 Tina Chanter
ayrı bir biçimde) ilan etme çabamızda her birimizin yaşadığı ruhsal mücadelede
içerilmiştir. Her birimiz bir ihtiyaçlar ve talepler demetinden biraz
daha fazlası olduğumuz bağımlı, çocuksu halimizi aşmaya ve öznelliğe ulaşmaya
yazgılıyızdır; bu büyük ölçüde yasayı kabul etmemiz, sosyal/sembolik
alanın tabularına ve yasaklarına maruz kalmamız yoluyla gerçekleştirilen
bir geçiştir. Bu tabulardan ilki ensest yasağıdır ki, annenin bedeni etrafında
ortaya çıkar. Lacan'ın dilinde "Öteki" babaya ilişkin işlev ya da babanın yasasını,
yasaklayan yasayı, semboliği yöneten yasayı -çocuğa, annenin babaya
duyduğu arzuyu gözlemlemeyi emreden yasayı- temsil eden metafordur.
Bu Öteki annenin yerini alır veya "anne (çocuğun ayna evresiyle ve kastrasyonla
nihai olarak ayrıldığı) değildir artık" (Kristeva 1984, 48). Başka bir deyişle,
çocuğun semboliğe girişi ve semboliğin yol açtığı tüm toplumsal kısıtlamalar
anneye ilişkin bir yasağa göre yapılandırılmıştır. Oğlan annesine
bağlılığının yerine ilerde karısı olacak başka bir kadına duyacağı bağlılığı
geçirmek zorundadır. Libidosunu (bu libido daha evvel birden fazla şekle
sahipti (polymorphous), yani Freud'un olgunlaşan cinselliğin karakteri olarak
gördüğü ilerleyen aşamalar -anal, oral ve fallik haz- arasında henüz bir
ayrım yapmıyordu) jenital olanla sınırlandırmalı ve cinsel dikkatini annesi
olmayan kadınlara saklamalıdır. Kız hem bir erotojenik bölgeyi bir başkasıyla,
klitorisi vajinayla değiştirmelidir hem de annesine bağlılığını başka bir
kadına bağlılıkla değil, bir adama, müstakbel kocasına bağlılıkla değiştirmelidir.
İktidarı simgeleyen fallus, anlamlandırma sisteminin hakim göstereni
olarak bu sistemi sembolize etmeye başlar. Babanın düzenini temsil eder ki,
bu düzende baba, otoritesi anneye erişimi yasaklayan yasayı bildirendir.
Hegel için bilincin kendisini anladığı bakış açısıyla (naif duruş noktası)
"bizim", yani Tinin Görüngübilimi ( 1977) boyunca bilincin gelişiminin yol
haritasını çıkarmış olan, belirli olumsuzlamanın tüm aşamalarından geçtikten
sonra tamamlanıştaki duruş noktasından geriye bakınca bu aşamaları
tarihsel bilincin birçok şekli olarak görebilen okuyucunun bakış açısı arasında
bir fark vardır. Aynı biçimde, psikanalizin dilinde öznenin iki farklı
bakış açısından ele alınmasıyla bir fark ortaya çıkar. Aslında pre-Oidipal veya
semiotik safhada bir "özne"ye gönderme yapmak bile post-Oidipal veya
sembolik safhanın dilini ödünç almaktır. Özne ihtiyaçlar veya taleplerle değil,
arzuyla yapılandırılmıştır, kastrasyon travmasından (kastrasyon endişesi
veya penis kıskançlığı) geçmeksizin veya ona maruz kalmaksızın özne olamaz.
Kastrasyon travmasından kasıt, annenin arzusunun başka yerde oldu-
Cogito, sayı: 58, 2009