YLJCp0RQyPOOdiynuMlIWUZr0hQPxzdPHqBw=&limit=0&content_type=application/pdf&fsize=5859719&hid=15d36313c63ea7b3265f180e9f18adc3&media_type=document&tknv=v2&rtoken=876553fcd08c3e4d9acc94b407c85688&force_default=no

Kadın Doğulmaz
MONIQUE WITTIG
Kadınların gördüğü baskıya materyalist feministl bir yaklaşım, kadınların
"doğal bir grup" -"özel bir türden oluşan ırksal grup, doğal olarak algılanan
grup, bedenleri içerisinde madden kendine özgü olduğu düşünülen insan
grubu" --2 olduğu düşüncesini yıkar. Analizde düşünce seviyesinde elde
edilen, pratikte olgular seviyesinde gerçekleşir: lezbiyen toplum,3 salt var
oluşu itibarıyla bile kadınları "doğal bir grup" olarak inşa eden yapay (toplumsal)
olguyu tahrip eder. Lezbiyen bir toplum, pragmatik anlamda, kadınların
nesnesi bulunduğu kadın-erkek bölünmesinin politik bir bölünme
olduğunu açığa vurur ve bizlerin ideolojik olarak "doğal bir grup" bünyesinde
yeniden inşa edildiğimizi gösterir. Kadınların durumu söz konusu olduğundaysa,
bedenlerimiz ve zihinlerimiz de bu manipülasyonun bir ürünü olduğundan,
ideoloji daha ileri gider. Bedenlerimizde ve zihinlerimizde, her
özelliğimizle, bizim için tesis edilmiş olan doğa düşüncesine uyum sağlamak
zorunda bırakılmışız. O denli tahrif edilmişiz ki, deforme edilen bedenimizdir
"doğal" diye nitelendirdikleri, baskıya uğramadan önce bu şekilde
var olduğu farz olunan. O denli tahrif edilmişiz ki, baskı bu "doğa"mızın
(yalnızca bir düşünceden ibaret olan bu doğanın) bir sonucu gibi görünür
en sonunda. Materyalist bir çözümlemenin akıl yürütme yoluyla elde ettiğini,
lezbiyen toplum pratikte gerçekleştirir: "kadınlar" diye doğal bir grup
yoktur (ve biz lezbiyenler bunun canlı örnekleriyiz), dahası birey olarak da
bizler "kadın"ı sorgularız, zira Simone de Beauvoir'ın da dediği gibi, kadın
bir mittir. De Beauvoir şöyle der: "Kadın doğtrlrrraz, kadın olunur. Hiçbir bi-
Cogito,sayr: 58, 2009