YLJCp0RQyPOOdiynuMlIWUZr0hQPxzdPHqBw=&limit=0&content_type=application/pdf&fsize=5859719&hid=15d36313c63ea7b3265f180e9f18adc3&media_type=document&tknv=v2&rtoken=876553fcd08c3e4d9acc94b407c85688&force_default=no

Türkiye' de Feminizmi ve Antropolojiyi Yeniden Düşünmek 319
mayı amaçlamıştır (Atay 2000). Özel sayıya birçok antropolog katkıda bulunmuştur.
Diğer önemli gelişmeler arasında Antropoloji Derneği'nin düzenlediği
koferanslar yer almaktadır. İlk ulusal konferans 2000 yılında, ikinci
ulusal konferans ise 2004 yılında düzenlenmiştir. İkinci konferansta sunulan
bildiriler sadece dünya antropoloji gündemini yakalamakla kalmamış,
aynı zamanda antropolojide toplumsal cinsiyetin önemli bir analitik kategori
olarak ele almıştır. Antropoloji Derneği tarafından 2007'de İstanbul' da düzenlenen
1. Uluslararası Antropoloji Kongresi ulusalarası ve Türkiye'den katılımcıları
bir araya getirirken, özellikle Avrupa Birliği tartışmalarıyla birlikte
gündemimizde sıklıkla yer tutan "Avrupalılık" konusunda Avrupa Birliği
dışında bir bağlamda ele almaya çalışmıştır. 2009 Nisan ayında toplanacak
olan III. Kongresi ise Türkiye'nin değişim yıllarına odaklanmıştır ve toplumsal
cinsiyet ve feminizm konusunda birçok panel oluşturulmuştur.
Antropoloji içinde kısmen bir direnişle karşılaşan feminizmin, feminist
antropolojinin gelecekte birçok şansı ve fırsatı bulunmaktadır. Bunlar din
ve etnisite konusunda "farklılıkların" belirlenip çalışılması (özellikle Kürt ve
Alevi kadınlarının, ama farklı milli aidiyetleri bulunan kadınların hayatları
ve deneyimleri açılacak önemli kapılar olarak karşımızda duruyor); cinsiyetlendirilmiş
sınıf analizleri; köyün cinsiyetlendirilmesi; ve queer teori olarak
belirginleşiyor. Bunun dışında elbette ki gündem konuları zengin: namus cinayetleri,
hem kırsal hem de şehirsel bağlamlarda, hem de etnisite ve ulusçuluk
çerçevesinde çalışılmayı bekliyor. Ama en önemli nokta, Sancar'ın yakın
bir tarihte de belirttiği gibi sosyal bilimci olarak toplumsal cinsiyet perspektifiyle
bakabilmek (Sancar 2006).
Öncelikle Türkiye' de feminist harita içinde oldukça marjinalleştirilmiş
olan ama bu pozisyondan da çıkmaya başlayan Kürt ve Alevi kadınlar konusunu
kısaca ele almak istiyorum. Kürt kadınını "devletsiz" olması sebebiyle
feminist bilginin kenarında gören Shahrzad Mojab, Türkiye'deki feminist
hareket içinde Kürt kadınlarının marjinelleştirilmesinden söz etmektedir.
Bu durum "Kürtlere karşı Türk feministleri" şeklinde oluşmuştur. Mojab,
Türk feministlerin sadece ataerkillikle değil, milliyetçilikle de problemleri
olduğunu belirtmektedir (Mojab 2005b).
1 990'larda ortaya çıkmaya başlayan Kürt kadın kimliği ve buna bağlı gelişen
Kürt feminist hareketi konusunda bir haritalandırma çalışması yapılamamıştır.
1980'lerdeki farklılaşma sürecinde gözden kaçırılan Kürt kadınların
hareketi 1990'larda oluşmaya başlamıştır. Yalçın-Heckman ve Pauline
Cogito, sayı: 58, 2009