Türk Devletleri Birligi

TÜRK DEVLETLERİ BİRLİĞİ: KÜRESEL ENTEGRASYONUN AVRASYA MODELİ
olmamaktadır. Endüstrileşmeden sonraki (post endüstri) toplumların
bilgi toplumlarına dönüşümü küresel iletişim alanında devrim
yaratmaktadır. Bilgi kapasiteli teknolojiler insan bilincini kelimenin
tam anlamıyla planetaryum şekline getiriyor. Yerküre kendisini her
taraftan “gören” gökyüzü cisminden Tek Beşer Uygarlığını yaşatan ve
geleceğe götüren canlı kozmik süjeye dönüştürüyor. Tarihte ilk defa
dünya gezegeninde “Dünya Birliği” fikri kendi semantiğinin politik
realitesine doğru yükselerek, gezegensel içerik taşımaktadır.
İşin ilginç tarafı, küreselleşmenin paradoksu da bu noktada
ortaya çıkmaktadır. Küresel entegrasyon süreçleri dünya toplumlarını
yaklaştırdıkça, onların özgürlük karakteri daha belirgin biçimde
kendini göstermeye başlıyor. “Etnik Rönesans” “Küresel Rönesans’ın”
içerisinde var olduğunu açığa vuruyor. Oysa ki küreselleşme
sorunlarını konu edinen sayısız münazaralar hep özel bir endişeyle
küreselleşen dünyada ulusal devlet (nation state) ve kültürlerin
yavaş yavaş ortadan yok olmasının kaçınılmaz olacağını endişeyle
vurgulamaktadır. Ancak böyle olmaması gerekiyor, şimdiye kadar
da olmamıştır. Küreselleşme süreçlerinin gerçek eğilimleri bu tip
tahminleri çökertti ve dünya halkları ve devletleri arasında yaşanan
zorunlu bütünleşme olayının bütün anlamlarda onların (ulusal
devletlerin) rekabet gücünü artırdığını ve uluslararası sistemde
onlara daha üstün bir mevki kazanma şansı verdiğini ispat etti. Bu
nedenle bugün küreselleşmenin “kazananları” ve “yenilenleri” denilen
zıt kavramlar ortaya çıkmıştır, çünkü gerçekten de küreselleşmeden
başarıyla yararlananlar olduğu gibi bu durum karşısında durgunlaşan
ve şaşırıp kalanlar da vardır. Küreselleşme karşıtı hareketler de işte
bu ikinci kategoriden olanların protestolarında tecelli etmektedir.
Küreselleşme ve antiküreselleşme ihtilafı çağdaş uluslararası
hayatın gerçeğidir. Aslında, onların mücadelesi de uluslararası sistemi
daha esnek tutan faaliyetlerin bir parçasıdır. Şöyle ki daha deneyimli
ve mücadeleci toplumlar küresel entegrasyon süreçlerinin gerekliliğini
anlayarak, ona karşı koyma ve direniş ruhuna sarılma yerine, enerjisini
ona uymak ve ön kanadında ilerlemek çabalarına yöneltmektedir.
224