Türk Devletleri Birligi

TÜRK DEVLETLERİ BİRLİĞİNİN STRATEJİSİ
rolünde ise Sünni Türkiye ortaya çıkacaktır. Yakın on yılda ABD için
temel şart, Arap dünyasında üstünlük elde etmek amacıyla Ankara
ile Tahran arasında ittifakın kurulmasının önlenmesidir. Ankara
ve Tahran’ın Beyaz Saray`a karşı korku alanları arttıkça, böyle bir
ittifakın oluşturulması ihtimalleri de artmaktadır. Amerika ile
anlaşmanın elde edilmesi belli bir süreliğine İranlıları rahatlatabilir.
Fakat bu, uzun süreli ittifak değil, çıkarların ittifakı olacaktır. Beyaz
Saray`la uzun süreli ortaklığı destekleyen Ankara ise diğer bölgelerde,
öncelikle Balkanlar’da ve Kafkasya’da etkili olabilir, orada Rusya’nın
amaçlarına karşı tampon rolünü oynayabilir. Yani, uzun vadede Tahran
Ankara’yı durduramaz. Ekonomik açıdan Türkiye daha dinamiktir
ve bunun sonucunda en çağdaş silahlı kuvvetleri barındırma gücüne
sahiptir. Önemli olan durum ise coğrafi açıdan Tahran’ın bölgesel
alternatiflerinin sınırlı olmasıdır, Ankara ise Kafkasya, Balkanlar, Orta
Asya ve Akdeniz ülkelerine, Kuzey Afrika’ya doğru genişlemekte ve
ittifaklar oluşturmaktadır. Tahran bu olanaklardan yoksundur. İran’ın
hiçbir zaman güçlü askeri deniz kuvvetlerinin olmadığını vurgulayan
George Friedman’a göre, gelecekte de coğrafi durumuna ve boğazların
stratejik önemine göre böyle bir güce sahip olamayacaktır. Türkiye
ise, aksine, hep Akdeniz’de üstün güç olmuş ve gelecekte de bu
konumunu koruyabilecektir. Yakın on yılın perspektifinde Ankara’nın
bölgedeki üstünlüğü önemli ölçüde artacaktır. Artık bugün Ankara
yeterince önemli rol oynamaktadır. Fakat önümüzdeki on yıl, ülke için
kapsamlı seferberlik dönemi olacaktır. Bunun için gerekli olan tek şart,
mevcut iç sorunların çözülmesi ve ekonominin güçlendirilmesidir.
Bu zaman Ankara’nın dikkatli dış siyaseti de muhafaza edilecektir.
Türkiye ihtilaflara katılmayacak ve bu nedenle de bölgede üstün
konuma sahip olacaktır. Bu yüzden ABD Türkiye’ye uzun vadeli
perspektiften yaklaşmalı ve onun gelişimini yavaşlatmak için baskı
yapmamalıdır. Zbigniew Brzezinski’ye göre, 20. yüzyılda Türkiye
dönüşüm sürecinde Komünist Rusya’sı ile mukayesede daha başarılı
yol tercih etmiştir. 1924 yılında Mustafa Kemal Atatürk’ün köklü
reformlar gerçekleştirmesi, dönüşüm yaratıcı değişikliklere neden
407