modele matematyczne energoelektronicznych przekształtników ...

110
J. Iwaszkiewicz
a) b)
Rys. 6.5. Spektrum harmonicznych napięcia fazowego przekształtnika OVT:
a) spektrum, b) spektrum w powiększonej skali
Harmoniczne 17-ta i 19-ta są najbardziej znaczące i przyjmują wartości
odpowiednio 24 V i 22 V (amplitudy), co stanowi mniej niż 6 % harmonicznej podstawowej.
W spektrum pojawiają się także harmoniczne 5-ta i 7-a (1, 6 % i 1, 5 %) oraz
11-ta i 13-ta o wartości poniżej 1 %. Wynika to z nierównej długości wektorów
wyjściowych: 12 wektorów ma długość o 6, 42 % większą niż pozostałe sześć. Oczywiście
w spektrum pojawiają się niewielkie harmoniczne wyższych rzędów według
zasady: 6 n ± 1, 12 n ± 1, 18 n ± 1 n =1,2,3,....
6.3.2. Badania eksperymentalne
Do badań eksperymentalnych zbudowano model laboratoryjny przekształtnika,
którego widok przedstawiono na rys. 6.6. Dwa falowniki o mocy 100 kW zostały połączone
w układ przekształtnika ortogonalnego. Jako węzeł sumujący przebiegi obu falowników
zastosowano transformator w układzie „trójkąt-gwiazda”. Uzwojenia połączone
w trójkąt stanowiły obciążenie falownika pomocniczego, a uzwojenia wtórne
włączono szeregowo do obwodu obciążenia. Dzięki temu wektor przestrzenny falownika
pomocniczego był prostopadły do wektora falownika głównego − spełniony został
warunek ortogonalności. Sterowanie przekształtnika OVT zapewniał algorytm zaimplementowany
na kartę DS 1102 firmy dSPACE z procesorem sygnałowym zmiennoprzecinkowym
TMS320C31.
Kształt wyjściowego napięcia fazowego na obciążeniu R – L w postaci przebiegu
na ekranie oscyloskopu pokazano na rys. 6.7.